EHL-İ BEYT VE AİŞE BİNT-İ EBU BEKİR
EHL-İ BEYT (A.S.) HAKKINDA s.101
EHL-İ BEYT KİMLERDİR? s.101
PEYGAMBER'İN HAYATI DÖNEMİNDE AİŞE
s.107
AİŞE'NİN KENDİ ALEYHİNDEKİ ŞAHİTLİĞİ s.113
RESULULLAH'TAN (S.A.A.) SONRA AİŞE
s.131
AİŞE'NİN EMİR'ÜL-MÜMİNİN'E KARŞI TUTUMU137
"EVLERİNİZDE OTURUN, AÇILIP SAÇILMAYIN."s.140
AİŞE'NİN KOMUTANLIĞI
s.44
RESULULLAH'IN (S.A.A.) AİŞE'NİN FİTNESİ
HAKKINDAKİ UYARlSI s.147
BAHSİN SONU s.150
ZİKİR EHLİNİN EHL-İ BEYT HAKKINDAKİ GÖRÜŞÜ
s.151
EHL-İ BEYT KİMLERDİR?
Allah Teala buyuruyor ki: "Doğrusu Allah, ancak siz Ehl-i Beyt'ten pisliği gidermek ve sizi tertemiz kılmak ister."ı
Ehl-i Sünnet, bu ayetin Peygamber'in (s.a.a.) eşleri hakkında olduğunu söylerler. Bu ayetten önceki ve sonraki ayetleri ise buna delil olarak gösterirler. Ehl-i Sünnet' e göre Allah, Peygamber'in zevcelerinden pisliği gidermiş ve onları tertemiz kılmıştır.
Onlardan bazıları da Peygamber'in eşlerine Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin' i de eklerler.
Ne var ki, aklı, nakli ve tarihi gerçekler, bu yorumu kabul etmez. Çünkü Ehl-i Sünnet kendi Sahihlerinde bu ayetin beş kişi hakkında nazil olduğunu, onların da Muhammed, Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin olduğunu nakletmektedirler. Resulullah (s.a.a.), bu ayetin onlar ve kendisi hakkında olduğunu açıklamış ve Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin' i abasının altına alarak şöyle buyurmuştur:
"Allah'ım! Bunlar benim Ehl-i Beyt'imdir. Öyleyse
---------------
1- Ahzap Süresi / 33.
102 /
Zikir Ehline
Sorun
onlardan pisliği gider ve onları tertemiz kıl."
Bu Hadis-i
Şerifi Ehl-i Sünnet'ten birçokları naklederler.
Örneğin:
1-Sahih-i Müslim, Ehl-i Beyt'in Faziletleri Babı, c. 4, s.1883,, h. 2424.
2-Sahih-i Tirmizi , c. 5, s. 351, h. 3205.
3-Müsned-i Hanbel , c. 4, s. 107.
4-Müstedrek-i Hakim, c. 3, s. 133 ve 147, c. 2, s. 416.
5-Hasais-i Nesei, s. 33.
6-Telhis-i Zehebi, c. 2, s. 416.
7-Mu'cem-i Taberani, c. 3, s. 48 ve c. 12, s. 98.
8-Şevahid'ut- Tenzil, Hakim Haskani, c. 2, s. 11.
9-Buhari, et-Tarih'ul-Kebir, c. 8, s. 187.
10- İbn-i Hacer, el-İsabe, c. 2, s. 509.
11- İbn-i Cevzi, Tezkiret'ul-Havas, s. 233.
12-Tefsir-i Fahr-ı Razi, c. 25, s. 209.
13- Kunduzi el-Hanefi, Yenabi'ul-Meveddet,
s. 107. İstanbul basımı
14- Menakıb-ı Harezmi, s. 23.
15- es-Siret'ül-Halebiyye, c. 3, s. 212.
16- es-Siret'ül-Dahlaniyye, c. 3, s. 329.
17- İbn-i Esir Üsd'ül-Gabe, c. 2, s. 12 ve c. 5, s. 521.
18- Tefsir-i Taberi , c. 22, s. 6.
Ehl-i Beyt (a.s)
Hakkında / 103
19- Suyuti, ed-Dürr'ül-Mensur, c. 6, s. 603.
20- Tarih-i İbn-i Asakir, c. 42, s. 100 - 101.
21- Zemahşeri, Tefsir-i Keşşaf, c. 3, s. 538.
22- İbn-i Arabi, Ahkam'ul-Kur'an, c. 3, s. 153.
23- Tefsir-İ Kurtubi, c. 14, s. 182.
24- İbn-i Hacer, es-Savaik'ul-Muhrika, s. 143.
25- İbn-i Abdulbir, el-İstiab, c. 3, s.1100.
26- İbn-i Abdu Rabbih, el-Ikd'ül-Ferid, c. 4, s. 311.
27- Müntahab-u Kenz'il-Ummal, c. 5, s. 96.
28- Beğavi, Mesabih'us-Sünnet, c. 4, s. 183.
29- Vahidi, Esbab'un-Nüzul, s. 239.
30- Tefsir-i İbn-i Kesir, c. 3, s. 492.
Bunların dışında Ehl-i Sünnet alimlerinden adlarını zikretmediğimiz diğer birçokları da bu hadisi nakletmişlerdir.
Bu kadar alimin itiraf ettiği gibi, bizzat Resulullah (s.a.a.), bu ayetteki Ehl-i Beyt'ten kimlerin kastedildiğini açıkladıktan sonra artık Muaviye'nin rızasını kazanmak isteyip elindekine göz diken sahabe,
tabiîn ve müfessirlerin, Allah ve Resulünün maksadına muhalif olan sözlerinin hiçbir değeri olmaz.
Ayrıca Resulullah (s.a.a.) başka bir yerde de onlara işaret ederek onları kendi
Ehl-i Beyti olarak tanıtmıştır. Şöyle ki: "...Öyleyse de ki: Gelin,
çağıralım çocuklarımızı ve Çocuklarınızı, kadınlarımızı ve kadınlarınızı ve
kendimizi ve kendinizi; sonra mübahale edelim de Allah'ın
104
Zikir Ehline Sorun
yalancıların üzerine gönderelim."ı ayeti inince
Resulullah; Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin'i çağırıp şöyle buyurdu "Bunlar bizim evlatlarımız, kendimiz ve kadınlarımızdır. Haydi siz de çocuklarınızı, kadınlarınızı
ve kendinizi getirin." Ve ekleyerek; "Allah' ım! Bunlar benim Ehl-i Beyt'imdir." buyurdu?
Daha önce adlarını zikrettiğimiz Sünni alimlerin hepsi, bu ayetin o beş yüce insan hakkında nazil olduğunu itiraf
ederler. Peygamber'in eşleri de, bu ayetin kimler hakkında indiğini bildikleri için, hiçbirisi Ehl-i Beyt'ten olduğunu iddia etmemiştir. Özellikle Ümmü
Seleme ve Aişe, bu ayetin Resulullah, Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin hakkında nazil olduğunu rivayet ederler. Resulullah'ın hanımlarının bu husustaki itiraflarını
Müslim, Tirmizi, Hakim, Taberi, Suyuti, Zehebi, İbn-i Esir ve diğerleri tahric etmişlerdir.
Ayrıca, Resulullah (s.a.a.) Müslümanların Kur'an okurken önceki ve sonraki ayetlere bakarak Ehl-i Beyt'i başka şekilde yorumlayabileceklerini
bildiğinden, bu ayet nazil olduktan sonra altı ay boyunca namazdan önce Ali,
Fatıma, Hasan ve Hüseyin'in evinin önünden geçerek şöyle buyururdu:
"Allah, ancak siz Ehl-i Beyt'ten pisliği gidermek ve sizi tertemiz kılmak ister. Kalkın namaza, Allah'ın rahmeti üzerinize olsun."
Bu hadisi de birçok Sünni alimi nakleder. Örneğin:
----------------
1- Al-i İmran Suresi /61.
2- Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1871, Ali bin Ebi Talib'in Faziletleri
Babı; Sünen-i Tirmizi, c. 5, s. 225.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 105
1- Sahih-i Tirmizi, c. 5,s. 352.
2- Müstedrek-i Hakim, c. 3, s. 158.
3- Zehebi,Telhis'ül-Müstedrek.
4- Müsned-i Ahmed bin Hanbel, c. 3, s. 259.
5- İbn-i Esir, Üsd'ül-Gabe, c. 5, s. 521 - 522.
6- Haskani, Şevahid'ut-Tenzil, c. 2, s. 12 - 13.
7- Suyuti, ed-Dürr'ül-Mensur, c. 6, s. 606 - 607.
8- Tefsir-i Taberi, c. 22, s. 5 - 6.
9- Belazuri, Ensab'ul-Eşraf, c. 2, s. 104, h. 38.
10- Tefsir-i İbn-i Kesir, c. 3, s. 492.
11- Heysemi, Mecma'uz-Zevaid, c. 9, s. 168. Ve diğerleri...
Bunlara, bu ayetin kesinlikle Muhammed, Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin hakkında olduğuna inanan Ehl-i Beyt İmamlarını ve onları izleyen alimleri de ekleyecek olursak, artık Muaviye ve Emevilerin taraftarlığını yapan Ehl-i Beyt düşmanlarının sözlerinin hiçbir değeri kalmaz. Çünkü onlar ağızlarıyla Allah'ın nurunu söndürmek istiyorlar, ama kafirler hoşlanmasa da Allah nurunu tamamlayacaktır.
Bu ayeti Resulullah'ın (s.a.a.) buyruğunun aksine kendi zevklerine göre tefsir edenler, alim kisvesinde olsalar dahi, geçmişte Emevi ve Abbasilerin yardakçıları, bugün de Hz. Ali'nin düşmanları olduklarını ispatlamışlardır.
Bütün bunların dışında akıl, tathir ayetinin Peygamber'in eşlerini kapsamadığına hükmeder. Şöyle ki:
106
/ Zikir Ehline Sorun
1- Örnek olarak Aişe'yi alalım. Aişe'nin Peygamber'in eşleri arasında ona en yakın ve en sevimli olduğunu iddia ederler. Öyle ki, öteki zevceleri Aişe'yi kıskanmış ve
Peygamber'den kendileri ile Ebu Kuhafe'nin (Ebu Bekir) kızı arasında adaleti uygulamasını istemişlerdir. Buna rağmen, ne Aişe'nin kendisi ve ne de dostları hiçbir zaman Aişe'nin de o abanın altında olduğunu iddia etmeye cesaret edeme- mişlerdir. Çünkü Resulullah söz ve hareketleriyle buna izin vermemiş ve net bir şekilde Ehl-i Beyt'inin kimler olduğu- nu belirtmiştir. Hatta müminlerin anası Ümmü
Seleme( Allah ondan razı olsun) Resulullah'ın (s.a.a.) ona izin vereceğini umarak onlarla birlikte abanın altına girmek istemiş, ama Peygamber onu reddederek şöyle buyurmuştur: "Senin sonun hayırdır."
2- Ayet, Ehl-i Beyt'in masumluğuna delalet etmektedir. Çünkü her türlü pisliğin giderilmesi, küçük
-
büyük tüm
günahların temizlenmesini gerektirir. Müslümanlar su ve toprak ile temizlik yaparak bedenlerini temizlerler. Ama Allah Teala, Ehl-i Beyt'in ruhlarını da temizlemiş, akıl ve kalplerinde şeytanın vesvesleri
ve günahlara bir yer bırakmamıştır. Böylece bütün hareket ve amellerinde Allah'ı göz önünde bulundurmalarını ve her işlerini Allah için yapmalarını sağlamıştır.
3- Bu nedenle, bu tertemiz insanlar; zühd, takva, ihlas, ilim, hilim, cesaret,
yiğitlik, iffet, dünyaya rağbetsizlik ve Allah'a yakınlaşmada bütün
insanlar için örnek olmuşlar ve tarih onların en ufak bir günah işlediğini
kaydetmemiştir. Şimdi Peygamber'in zevcelerinden örnek olarak ele aldığımız Aişe'ye dönelim.
Peygamber'in eşlerinden hiçbirisi
onun kadar ün yapmamış ve Ehl-i Sünnet' e göre hiçbiri onun makamına
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 107
ulaşamamış, hatta hepsinin faziletlerini bir araya toplasak bile Ebu Bekir' in kızının faziletlerinin onda biri kadar dahi olamaz. Hatta Sünniler, dinlerinin yarısını Aişe'den
öğrendiklerini söylerler.
Eğer taassubu bir kenara bırakarak gerçeklerin peşinde olursak, Aişe'nin günahlardan masum olduğunu söyleyebilir miyiz? Yoksa, Peygamber'in (s.a.a.) vefatından.sonra Allah bu korumayı ondan kaldırdı mı, diyeceksiniz?! Gelin gerçeği birlikte bulalım.
PEYGAMBER'İN HAYATI DÖNEMİNDE AİŞE
Resulullah'ın (s.a.a.) hayatı döneminde Aişe'nin hayatını incelediğimizde onun birçok günahı gözümüze çarpmaktadır. O, defalarca Hafsa ile birlikte Resulullah'a (s.a.a.) karşı plan hazırlamış, bir defasında Resulullah'ı
Allah'ın helal ettiğini kendisine haram etmek durumunda bırakmışlardı. Bu olayı Buhari
ve Müslim Sahihlerinde kaydetmişlerdir. Bir defasında da ikisi Peygamber' e karşı birbirine arka vermişlerdi. Bu olay da Sahihlerin hepsinde ve tefsir kitaplarında yazılıdır. Allah Teala her iki olaya da Kur'an-ı Kerim'de işaret etmiştir.
Aişe'nin içi kıskançlıkla doluydu. Bu durum, Peygamber'in karşısında saygısız hareketler yapmasına sebep oluyordu. Bir defasında Peygamber efendimiz Hatice'yi anınca Aişe şöyle demişti: "Bana ne Hatice' den? O işi bitmiş yaşlı bir kadındı ve Allah onun yerine sana daha hayırlısını verdi." Resulullah (s.a.a.) bu sözleri duyunca öfkeden tüyleri
108
/ Zikir Ehline
Sorun
ürpermişti.
Bir defasında, Peygamber-i Ekrem (s.a.a.) Aişe'nin evinde iken eşlerinden biri ona, çok sevdiği bir yemeği hazırlayıp göndermiş,
Aişe yemek dolu tabağı alıp kırmış ve Resulullah'ın (s.a.a.) yemeği tatmasına
engel olmuştu.2
Bir defasında, Resul-i Ekrem'e
(s.a.a.): "Allah'ın peygamberi olduğunu iddia eden sen misin?!" demişti.3
Bir defasında da, sinirlenerek Resulullah'a (s.a.a.): "Adaletli ol!"
demiş, bunun üzerine orada bulunan babası Aişe'ye bir tokat atmış, Aişe kanlar içinde kalmıştı.4
Kıskançlığı o dereceye varmıştı ki, Resul-i Ekrem (s.a.a.) Nu'man'ın
kızı Esma'yla evlenince, yalan konuşarak ona; "Peygamber yanına gelince, "Senden Allah'a
sığınırım!" dersen, çok hoşuna gider." demişti. Aişe bu planla Resulullah'ın o zavallı ve saf kadını boşaması hedefini güdüyordu. Nihayet böyle de oldu ve bu sözünden dolayı Resul-i Ekrem (s.a.a.) Esma'yı
boşadı.5
Resul-i Ekrem'in (s.a.a.) huzurunda Aişe'nin saygısızlığı öyle bir hadde
varmıştı ki, Resulullah (s.a.a.) namaz kılarken karşısına geçmiş, ayaklarını Resulullah'ın secde yerine
uzatmıştı. Resulullah işaret edince ayaklarını topluyor,
-------------------
1- Sahih-i Buhari, c. 5, s. 48-49, Peygamber'in Haticeyle Evlenmesi Babı; Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1889, h. 2438.
2- Sahih-i Buhari, c. 7, s.46, Bab'ul-Gayre.
3- Gazali, İhya-u Ulum'id-Din, c. 2, s. 65, Edeb'ün-Nikah Kitabı.
4- Kenz'ül-Ummal, c. 13, s. 696; İhya-u Ulum'id-Din, c. 2, s. 65.
5- et-Tabakat'ul-Kubra, c. 8, s. 145 - 146; el-İsabe, c. 4, s. 233; Tarih-i Yakubi, c. 2, s. 85.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 109
başını secdeden
kaldırınca yine ayaklarını uzatıyordu. 1
Bir defa Aişe'yle Hafsa Resulullah'a (s.a.a.) karşı bir komplo hazırladılar. Bu
yüzden Resul-i Ekrem bir ay zevcelerinden uzaklaştı ve hasırın üzerinde uyudu.
2
"Eşlerinden istediğinin sırasını erteler, istediğini ka-bul edersin..." ayeti inince utanmadan Peygamber' e; "Görüyorum Rabbin, senin tutkularını hiç ihmal etmiyor!"
3
demişti.
Aişe sinirlendiğinde -ki çok da sinirlenirdi- Resul-i Ekrem'in adını ağzına almaz, yemin ederken de "İbrahim'in Rabbine andolsun" derdi.4
Aişe, Peygamber efendimize (s.a.a.) çok eziyet eder ve mübarek kalbini sürekli kırardı. Ama Resul-i Ekrem (s.a.a.) yüce ahlakı ve sabrı ile buna tahammül ederek iyi davranır ve "Şeytan sana musallat olmuştur" derdi. Keza, Allah Teala'nın onu ve Ömer'in kızı Hafsa'yı tehdit etmesine üzülürdü.
Defalarca Aişe'nin davranışlarını kınayıcı ayetler inmiştir.5 Bir ayette Allah Teala ona ve Hafsa'ya hitap ederek şöyle buyurmuştur:
"Eğer ikiniz de Allah'a tevbe ederseniz, (yerinde
------------
1- Sahih-i Buhari, c. 1, s. 107.
2- Sahih-i Buhari, c. 3, s. 175-176, Mezalim Kitabı.
3- Sahih-i Buhari, c. 6, s. 147 ve c. 7, s. 16; Sahih-i Müslim, c. 2, s. 1085, h. 1464.
4- Sahih-i Buhari, c. 7, s. 47.
5- Sahih-i Buhari, c. 3, s. 176 - 177.
110
/ Zikir Ehline
Sorun
olur). Çünkü kuşkusuz, kalpleriniz sapmıştır sizin."ı
Yine buyurmuştur ki: "Ve eğer Peygamber' e karşı birbirinize arka verirseniz, bilesiniz ki, onun dostu ve yardımcısı Allah, Cebrail ve müminlerin salihidir;
bunların ardından da melekler onun destekçisidirler."2
Bu açık tehdit, Aişe ve çoğu zaman
onun sözlerini dinleyip ona uyan Hafsa'ya hitaptır.
Yine Allah Teala bu ikisi hakkında şöyle buyurmuştur:
"Eğer o sizi boşarsa Rabbi ona, sizden daha iyi, Müslüman, mümin,
...
kadınlar verir."3
Buhari yazıyor ki: Bu ayetler Ömer bin Hattab'ın da dediği gibi Aişe ve Hafsa
hakkında nazil olmuştur. 4 Bu ayet tek başına, Müslümanlar arasında Aişe'den daha hayırlı kadınlar olduğunu ispatlamaktadır.
Bir gün Resulullah (s.a.a.) Aişe'yi Dahye-i Kelbi'nin kız kardeşi Şeraf'ı görmesi ve Peygamber' e istemesi için gönderdi. Aişe geri döndüğünde kıskançlık onun bütün benliğini kaplamıştı. Resulullah, "Onu nasıl buldun
?" diye sorduğunda, "Onda bir iyilik, güzellik görmedim." dedi. Resul-i Ekrem (s.a.a.): "Gördün gördün! Hem de seni sarsan bir ben gördün!" dedi. Bunun üzerine Aişe: "Ey
Resulullah! Senden hiçbir şey gizlenmiyor ki!" dedi.5
----------------------------------
1- Tahrim Suresi /4.
2- Tahrim Suresi /4.
3- Tahrim Suresi /5.
4- Sahih-i Buhaui, c. 6, s. 195 ve 197.
5- İbn-i Sa'd, et-Tabakat'ul-Kubra, c. 8, s. 160 - 161; Kenz'ül- Ummal, c. 12, s. 418, h. 3546.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında / 111
Aişe
hazırladığı
planlara genelde Ömer'in kızı Hafsa'yı da ortak ediyordu. Bu ikisi arasında
ilginç bir uyum görüyoruz. Tıpkı babaları arasında olan uyum gibi. Ne var
ki, burada inisiyatif ve önderlik Aişe'nin elindedir. Ama diğer tarafta
babası Ebu Bekir'in, Ömer'in karşısında aciz olduğunu ve inisiyatifin Ömer'in elinde olduğunu görüyoruz. Hatta Ebu Bekir'in hilafeti döneminde bile hakimiyet Ömer'in elindeydi.
Bazı tarihçiler şöyle yazarlar:
Aişe, Hz. Ali ile savaşmak için
Basra'ya gitmek istediğinde kendisine yardım etmeleri için Peygamber'in eşlerine elçiler gönderdi. Ama Ömer'in kızı Hafsa dışında hiçbiri onunla gitmeye razı olmadı. Hafsa'yı da kardeşi Abdullah bin Ömer engelleyip vazgeçirdi.ı
Tahrim Suresinin dördüncü ve beşinci ayetlerinde de olduğu gibi Allah Teala Aişe
ve Hafsa'yı tehdit etmiştir. Yine aynı surede yüce Allah onlar hakkında
tehlikeli bir örnek vermiştir. Ayet, sırf Peygamber'in eşleri oldukları için
onların hesapsız ve kitapsız olarak cennete gideceklerine inanan
Müslümanlara şunu anlatmak istiyor: Peygamber'in eşi olmanın onlara hiçbir
yararı ve zararı yoktur. Allah katında yararlı ve zararlı olabilecek tek
şey, insanın amelleridir.
Yüce Allah Kur'an-ı Kerim'de buyuruyor ki: "Allah inkar edenlere, Nuh'un karısıyla Lut'un karısını örnek verdi. İkisi de
kullarımızdan iki salih kulun (nikahı) altındaydılar. Derken onlara ihanet ettiler. Kocaları
-------------------------------
1- İbn-i Ebi'l-Hadid, Şerh-i Nehc'ül-Belağa, c. 6, s. 225.
112 / Zikir
Ehline Sorun
Allah'tan (gelen) hiçbir şeyi onlardan savamadı. (Onlara:) "Haydi girenlerle beraber siz de ateşe girin"
denildi.
"Ve Allah inananlara, Firavun'un karısını örnek verdi. Hani o şöyle demişti: "Ey
Rabbim! Bana cennette bir ev kur ve beni Firavun'dan ve onun (kötü) işlerinden kurtar, ve beni şu zalimler topluluğundan kurtar!" (Yine Allah inananlara) İmran kızı Meryem'i
(örnek gösterdi). O iffetini korudu da ona ruhumuzdan üfledik ve Rabbinin sözlerini ve kitaplarını doğruladı.
,
gönülden itaat edenlerdendi."ı
Bu ayetlerden de anlaşıldığı
üzere Peygamber'in eşi ve zevcesi olmanın her ne kadar birçok fazileti olsa
da, insanı Allah'ın azabından kurtarmada bir etkisi olamaz. Peygamber eşi
olmak, iyi amelle birlikte olursa faydalıdır. Aksi halde azap iki kat olur. Çünkü Allah'ın adaleti, vahiyden
uzak olan bir kimseyi, evinde vahiy nazil olan ve vahye yakın olan kimse gibi azaplandırmamayı gerektirir. Hakkı
tanıdığı halde hakka muhalefet eden kimse, hakkı hiç tanımayan cahilden daha kötüdür ve onun azabı daha fazladır.
Aziz okuyucular! Aişe'yi daha iyi tanımak için onun bazı rivayetlerini biraz detaylı olarak getireceğiz. Böylece onun '.
Hz. Ali'yi hilafetten uzaklaştırmakta en büyük rolü oynadığını, tüm gücüyle Hz. Ali'ye karşı savaştığını, Tathir
ayetinin gökle yer arasındaki mesafe kadar AİŞE'DEN uzak olduğunu ve Ehl-i
Sünnet'in büyük çoğunluğunun yalan ve hilelere kanarak, farkına varmadan Ümeyye Oğullarına
uyduklarını ortaya koyacağız.
----------------------
1- Tahrim Suresi /
10 - 12.
......
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 113
AİŞE'NİN KENDİ ALEYHİNDEKİ ŞAHİTLİĞİ
Şimdi Aişe'nin kendisinin
rivayet ettiği ve kadın kıskançlığı vücudunu sararak Resulullah'ın (s.a.a.) huzurunda yaptığı ahlaksızlık ve edepsizlikleri birlikte dinleyelim:
Aişe diyor ki:
"Resulullah'ın eşi Safiyye
Resulullah'a yemek gönderdi. O sırada Resulullah benim yanımdaydı. Safiyye tarafından gelen cariyenin getirdiği yemeği görür görmez vücudum titredi ve kendimi kaybettim. Tabağı elinden alarak kırıp dışarı attım. Peygamber bana bakınca gözlerinden bu hareketime öfkelendiğini anladım. Hemen dedim ki: "Bugün bana beddua etmesinden
Resulullah'a sığınırım." Resul-i Ekrem (s.a.a.): "Öyleyse bunu telafi etmelisin" buyurdu. Ben: "Ey
Resulullah! Bunun keffareti nedir?" diye sorunca buyurdu ki: "Onun yemeği gibi yemek ve onun tabağı gibi tabak"ı
Bir başka yerde de kendisi hakkında şöyle diyor:
"Bir gün Resul-i Ekrem' e: "Yeter artık! Falanca ve filanca olan (küfürlü sözler) Safiyye'yi bu kadar övme!" dedim. Bunun üzerine
Resulullah (s.a.a.) buyurdu ki: "Denizlerin suyunun dahi temizleyemeyeceği bir şey söyledin!"2
Sübhanallah! Müminlerin annesi,
İslam'ı ahlakın ilk kurallarına ve İslam'ın farz kıldığı hakların en küçüğüne dahi riayet etmeyerek başkalarını çekiştirecek ve dedikodu mu
------------------------------
1- Müsned-i Ahmed bin Hanbel, c. 6, s. 277.
2- Sahih-i Tirmizi, c. 4, s. 660; Müsned-i Ahmed bin Hanbel, c. 6, s. 189.
114 / Zikir Ehline
Sorun
yapacak?! Safiyye hakkında söylediği söz ne kadar kötü ve çirkin ki, Resulullah'ı (s.a.a.) gazaplandırıyor ve, bunun deniz suyuyla dahi temizlenemeyeceğini buyuruyor.
Aişe'nin söylediği sözler o kadar çirkinmiş ki, hadisi rivayet edenler bile o laf1arı söylemek istememiş ve bu gibi durumlardaki a1ışkanlıklarıyla o sözlerin yerine "falanca ve filanca olan" tabirini
kullanmışlardır.
Yine Aişe, kadın kıskançlığı hakkında şöyle diyor:
"Hiçbir kadını Mariye kadar kıskanmadım. Çünkü o güzel ve olgun bir kadındı. Resul-i Ekrem (s.a.a.) ondan hoşlanıyordu. İlk önce
Resulullah onu Harise bin Nu'man'ın evine indirdi. Biz çok rahatsız olduk ve ben sabırsızlık yaparak bu konuda Peygamber' i incittim. Sonra
Resulullah onu Ali'ye götürdü ve onu orada görmeye giderdi. Bu da bize çok ağır gelirdi. Daha da kötüsü, Allah ona bir çocuk verdi ve bizi bundan mahrum kıldı."
1
Aişe'nin kıskançlığı, Mariye sınırlarını aşarak Peygamber'in ondan olan oğlu,
küçük ve masum İbrahim' i de kapsamıştı. Aişe diyor ki:
"İbrahim dünyaya geldiğinde Resul-i
Ekrem (s.a.a.) onu benim yanıma getirerek: "Bak yavrum ne kadar bana benziyor." buyurdu. Dedim ki: "Ben onda sana benzer hiçbir şey göremiyorum!" Bunun üzerine
Resulullah, "Renginin beyazlığını ve etli oluşunu görmüyor musun?" buyurdu. Ben dedim ki: "Bolca koyun sütü içen her çocuk beyaz ve
----------------------------
1- İbn-i Sa'd, et-Tabakat'ul-Kubra, c. 8, s. 212; Ensab'ul-Eşraf, c. 1, s. 449-450; el-İsabe Fi Marifet'is-Sahabe, c. 4, s. 405. Mariye'nin Biyografisi.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 115
şişman olur."ı
Aişe'nin kıskançlığı bütün sınırları aşmıştı. Hatta kötü zan ve vesveselere kapılarak Resulullah'ın hakkında dahi şüphelenmeye başlamıştı. Resul-i Ekrem, onun yanında kaldığı geceler kendisini uyumuş gibi gösterir, sessizce Peygamber'i takip ederdi. Bu olayı onun kendi ağzından dinleyelim:
"Resulullah benimle olduğu
gecelerden birinde aba ve ayakkabılarını çıkardı ve örtüsünü yatağa serip
uyudu. Bir süre sonra benim uyuduğumu zannederek sessizce elbise- sini
giydi, ayakkabılarını aldı., kapıyı açıp dışarıya çıktı ve kapıyı yavaşça
kapadı. Ben hemen elbisemi giyip başımı örttüm ve onun ardı sıra gittim.
Resulullah (s.a.a.) Baki mezarlığına gitti ve biraz orada durdu. Ellerini üç
kez göğe kaldırdı ve sonra hızla başka bir yöne doğru gitti ve ben de
peşinden gittim. Sonra eve doğru geldiğini görünce ondan önce gelip hemen
yatağa uzandım. Resulullah (s.a.a.) içeriye girdiğinde buyurdu ki: "Aişe!
Sana ne oldu? Niçin böyle solukluyorsun? Neden kuşkulanıyorsun?" Ben: "Bir
şey yok." dedim. Resulullah: "Sen söylemezsen Rabbim bana haber verir."
buyurdu. Ben: "Ey Resulullah! Anam babam sana feda olsun." dedim ve sonra
olup bitenleri ona anlattım. "Önümdeki karartı sendin öyleyse, değil mi?"
buyurdu. "Evet bendim." dedim. Sonra eliyle göğsüme öyle vurdu ki, göğsüm
ağrıdı. Sonra buyurdu ki: "Allah ve Resulünün sana haksızlık yapacağını mı
zannettin?"2
----------------------
1- et-Tabakat'ul-Kubra , c. 1, s. 134; Ensab'ul-Eşraf, c. 1, s. 450. 2- Sahih-i Müslim, c. 2, s. 669, h. 103; Müsned-i Ahmed bin Hanbel, c. 6, s. 221.
116 / Zikir
Ehline Sorun
Bir başka yerde şöyle diyor:
"Resulullah'ı görmeyince cariyelerinden birinin yanına gittiğini zannettim. Onu arayınca secdede şu sözleri söylerken buldum: "Allah'ım beni bağışla ve atfet."ı
Ve yine şöyle der:
"Bir gece Resulullah (s.a.a.)
yanımdan çıkıp gitti. Ondan şüphelendim ve kıskançlık duygum kabardı.
Resulullah geri dönüp durumu mu görünce buyurdu ki: "Aişe! Sana ne oldu? Yine mi kıskandın?" Dedim ki: "Benim gibi birisi,
senin gibi birini nasıl kıskanmasın ki?" Bunun üzerine buyurdu ki "Yine şeytanın mı seni tuttu?"2
Bu rivayetler açıkça şunu gösteriyor: Aişe'nin kıskançlık
duygusu kabardığı zaman kendisini kaybederek tabakları kırıyor ve elbiselerini yırtıyordu. Bu yüzden yukarıdaki
rivayette diyor ki: "Resulullah, gelip ne yaptığımı görünce; 'Yine şeytanın mı seni tuttu?!" diye buyurdu.
Şüphesiz, Aişe'nin şeytanı ona çokça musallat olurdu. Çünkü şeytan, kadın kıskançlığı yoluyla onun kalbine girmişti. Halbuki
Resulullah'tan (s.a.a.) şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
"Kıskançlık erkekler için iman, kadınlar için
küfürdür." Erkek karısını kıskanmalıdır. Çünkü İslam açısından kocasından başkası ona ulaşmamalıdır. Ama kadın kocasını
kıskanmamalıdır. Çünkü Allah onun birden fazla kadınla evlenmesine izin vermiştir. İmanlı bir kadın Allah'ın hükümlerine boyun eğmiş ve kocası Allah'tan korkan, imanlı
----------------------------------
1- Müsned-i Ahmed bin Hanbel, c. 6, s. 147.
2- Müsned-i Ahmed bin Hanbel, c. 6, s. 115; Sahih-i Müslim, 4, s. 2168, h. 2815.
......
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 117
ve asil birisi ise bunu rahat bir şekilde kabullenmelidir.
Resulullah (s.a.a.) kemal, adalet ve iyi ahlakta bütün insanlar için
örnekti. Bu durumda Aişe'nin onu kıskanmasının ne anlamı olabilirdi? Ehl-i
Sünnet diyor ki: Resul-i Ekrem (s.a.a.) Aişe'yi diğer hanımlarından daha çok
severdi. Hatta diğer zevceleri Resulullah'ın (s.a.a.) Aişe'yi çok sevdiğini
bildikleri için bazen kendi sıralarını Aişe'ye verirlerdi. Eğer bu söz doğru
ise Aişe'nin aşırı kıskançlığı nasıl yorumlanabilir? Çünkü o zaman durum bunun tam aksine olmalı ve dedikleri gibi
Resulullah (s.a.a.) Aişe'yi daha çok sevdiğine göre diğer zevceleri onu kıskanmalıydılar.
Bütün bunlara rağmen tarih ve hadis kitapları Aişe'nin övgüsüyle doludur. Hatta Resulullah'ın (s.a.a.) onun ayrı- lığına dayanamadığını yazarlar!
Ben şuna inanıyorum ki, bu rivayetlerin tümü Aişe'yi çok seven
Emevilerin uydurmasıdır. Çünkü Aişe, Ermenilere büyük bir hizmet etmiş, onların istekleri doğrul- tusunda hareket ederek düşmanları olan Ali bin Ebi Talib'e karşı savaşmıştır.
Yine ben şuna inanıyorum ki,
Resulullah (s.a.a.), bu kötü ve çirkin davranışları yüzünden onu hiç sevmezdi. Daha önce hatırlattığımız gibi,
Resulullah (s.a.a.) yalan konuşan, başkalarını çekiştiren, ara bozuculuk
yapan, Allah ve Resulüne kötü zanda bulunan ve kendisine zulmedeceklerini
sanan birini nasıl sevebilir ki? Peygamberimiz, aşırı kıskanç ve meraklı
olan, kocasının nereye gittiğini öğrenmek için izinsiz evinden dışarıya çıkan birini nasıl sevebilir? Resul-i Ekrem'in (s.a.a.) huzurunda zevcelerine -ölmüş olanlarına dahi- çirkin laflar eden ve onlara küfreden birini nasıl sevebilir? Oğlu İbrahim' e düşman olan ve annesi
118 / Zikir Ehline Sorun
Mariye'ye iftira eden kadını nasıl sevebilir?l
Bazen yalan uydurarak, bazen de eski düşmanlıkların kinlerini kusarak kendisiyle eşlerinin arasını bozan ve onları boşamasına sebep olan bir kadını nasıl sevebilir? Resulullah, kızı Fatıma'tüz-Zehra'nın ve amcası oğlu Ali bin Ebi Talib'in düşmanını ve Hz. Ali'nin adını bile ağzına almak istemeyen birini nasıl sevebilir?2
Bütün bunlar Resulullah'ın (s.a.a.) hayatı döneminde vuku bulmuştur; Resulullah'ın (s.a.a.) vefatından sonraki olaylar ise anlatmakla bitmez.
Şüphesiz bütün bu olaylar Allah 'ı ve Resulünü gazaplandırır ve onlar bu işlere razı olmazlar. Çünkü Allah haktır ve Resulullah (s.a.a.) da hakkın temsilcisidir. O halde,
Resulullah (s.a.a.) batıl olan birisini sevemez.
İleride Resulullah'ın (s.a.a.) Aişe'yi sevmesi bir kenara dursun, hatta ümmetine onun
fitnesinden korunmayı öğütlediğini göreceğiz.3
Bazı Sünni alimlerine, Resulullah'ın (s.a.a.) -diğer zevcelere nazaran- Aişe'yi daha çok sevmesinin nedenini sorduğumda hiç alakası olmayan cevaplar verdiler. Birisi dedi ki: "Aişe genç ve güzeldi ve Resulullah'ın (s.a.a.) eşleri arasında daha önce evlenmeyen tek bakire oydu." Bir başkası dedi ki: "O, Resulullah'ın (s.a.a.) mağara arkadaşı Ebu Bekir'in kızıdır." Üçüncüsü şöyle dedi: "O dininin
-----------------------------
1- Bu konuda Cafer Murtaza Amili'nin "Hadis'ul-İfk" (s. 239)
adlı eserine bakınız.
2- Sahih-i Buhari, c. 3, s. 207; et- Tabakat'ul-Kubra, c. 2, s. 231.
3- Sahih-i Buhari, c. 4, s. 100, Cihat ve Siyer Kitabı.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 119
yarısını Resulullah'tan öğrenmiş olup, alim ve fakih idi." Dördüncüsü ise şöyle dedi: "Çünkü Cebrail,
Resulullah' a Aişe'nin resmini getirmişti ve Cebrail yalnızca Peygamber Aişe'nin evinde iken vahiy nazil ederdi."
Aziz okuyucularımız! Gördüğünüz gibi bu iddiaların hiçbirisi bir delile dayanmamaktadır. Akıl da bunları asla kabul etmez ve biz delillerle bunların hepsini reddedeceğiz. Eğer Resulullah (s.a.a.) güzelliği ve bakireliği nedeniyle Aişe'yi sevmiş olsaydı niçin o dillere destan güzel kızlarla evlenmemişti? Halbuki herkes onun emri altındaydı! Ta- rihçilerin de yazdığına göre Aişe'nin Cahş kızı Zeynep, Huyay kızı Safıyye ve Mariye-i Kıbtiyye'yi kıskanmasının sebebi, onların
AİŞE'DEN daha güzel olmalarıydı.
İbn-i Sa'd, Tabakal'ında ve İbn-i Kesir, Tarih'inde şöyle yazarlar:
"Resulullah (s.a.a.), güzelliğiyle meşhur olan Kab kızı Müleyke ile evlendi. Aişe o kadının yanına giderek dedi ki: "Babanın katili olan bir adamla evlenmekten utanmıyor musun?" O da Resulullah'tan Allah'a sığındı. Bu nedenle Resulullah da onu boşadı. Kavmi Resulullah'ın yanına gelerek; "Ya Resulullah! O daha küçüktür, görüşüne itina edilmez, o kandırılmıştır. Onu geriye çevir." dedilerse de Resulullah (s.a.a.) kabul etmedi. Onun babası Mekke'nin fethinde Halid bin Velid tarafından öldürülmüştü."ı
Bu rivayet açıkça şuna delalet ediyor: Eğer Resulullah'ın (s.a.a.) evlenmekten maksadı kadının gençlik ve güzelliği
-------------------------------------
1- et-Tabakat'ul-Kubra, c. 8, s. 148; Tarih-i İbn-i Kesir, c. 5, s.299.
120/ Zikir Ehline Sorun
olsaydı, Müleyke bint-i Kab'ı asla boşamazdı. Çünkü o da genç ve güzeldi. Bu rivayetten ayrıca, Aişe'nin günahsız ve mümin kadınları Resulullah'tan (s.a.a.) ayırmak için ne gibi hilelere başvurduğu ortaya çıkmaktadır.
Daha önce Aişe'nin, Nu'man kızı Esma'nın boşanmasına nasıl yol açtığını da
görmüştük. Aişe onun güzelliğini kıskandığı için ona demişti ki: "Resulullah
(s.a.a.) kadının yanına geldiği zaman, kadının ona, "Senden Allah'a sığınırım." demesinden hoşlanır. Zavallı Müleyke hususunda da, babasının öldürülmesi gibi hassas bir noktaya değinerek duygusunu körüklüyor ve; "Babanın katiliyle evlenmekten utanmıyor musun?" diyor. Zavallı kadın da Resulullah'tan Allah'a sığınıyor. Cahiliye devrinin etkilerinin devam ettiği ve babasının katilinden intikam almayanın kınandığı bir ortamda bundan başka ne söyleyebilirdi ki?
Şimdi haklı olarak şu soruyu sorabiliriz: Resulullah (s.a.a.) Aişe'nin hilesine aldanan bu iki kadını niçin boşadı?
Her şeyden önce bilmeliyiz ki, Resulullah (s. a. a.) ma- sumdur, kimseye zulmetmez ve yaptığı her şey doğrudur. O halde onları Allah ve Resulünün bildiği bir hi km etten dolayı boşamıştır. Aynı şekilde, onca yaptıklarına rağmen Aişe'yi boşamamasının da bir hikmeti vardır muhakkak. Belki ilerideki bahislerde bunun sırlarından bazılarını çözeriz.
Resulullah'ın (s.a.a.) boşadığı ilk kadın olan Esma bint-i Nu'man o kadar saf bir insandı ki Aişe'nin hilesine hemen kanarak Resulullah (s.a.a.) ile karşılaşınca hemen "Senden
Allah'a sığınırım." dedi. Çok güzel olmasına rağmen saflığı ve akılsızlığından dolayı Resulullah (s.a.a.) onu boşadı.
İbn-i Abbas der ki: "Resulullah, zamanının en güzel ka-
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkll1da
/ 121
dınlarından olan Esma bint-i Nu'man
ile evlendi."ı Belki de Resulullah bu hareketiyle aklın,
güzellikten daha önemli olduğunu anlatmak istemiştir. Çünkü genç ve güzel bir kadın, saflığı ve akılsızlığı yüzünden kolayca fesada düşebilir.
Resulullah'ın boşadığı ikinci kadına, yani Aişe' nin; "Babanın katiliyle mi evleniyorsun?" diyerek duygularını hırpaladığı Müleyke bint-i Kab'a gelince; Resulullah, -akrabalarının da dediği gibi, yaşı küçük ve sözlerine itina edilmeyecek- bu kadının korku ve kabusla yaşamasını ve daha büyük belalarla karşılaşmasını istemediği için onu boşadı. Ayrıca, Aişe onun Resulullah'la birlikte rahat bir hayat sürdürmesine de
engel olacaktı. Şüphesiz bunların dışında, Allah ve Resulünün bildiği ve bizim bilmediğimiz başka sebepler de vardır.
Önemli olan, bazı cahiller ve
oryantalistlerin zannettiklerinin tam aksine, Resulullah'ın (s.a.a.) asla güzel kadınlar peşinde koşan şehvetperest birisi olmadığını bilmemizdir.
Tarih ve hadis kitaplarında
kaydedildiği üzere, zamanlarının en güzel kadınlarından olan bu iki kadını Resulullah'ın (s.a.a.) nasıl boşadığını gördük. O halde, "Resulullah Aişe'yi genç ve güzel olduğu için seviyordu." görüşünü kabul edemeyiz.
"Aişe Ebu Bekir'in kızı olduğu için Resulullah (s.a.a.) onu daha çok seviyordu" sözüne gelince... Bu söz de doğru değildir. Ama şunu söyleyebiliriz ki: Resulullah (s.a.a.) Ebu Bekir için Aişe'yle evlendi. Çünkü Resulullah (s.a.a.) siyasi sebeplerden dolayı ve düşmanlığın yerini
--------------------
1- et-Tabakat'ul Kubra, c.8, s.145
122 / Zikir
Ehline Sorun
dostluk alsın diye çeşitli kabilelerden olan
kadınlarla evlenmişti. Örneğin; Resulullah (s.a.a.), baş düşmanı olan Ebu
Süfyan'ın kızı ve Muaviye'nin kız kardeşi Ümmü Habibe ile de evlenmişti. Çünkü Resulullah (s.a.a.) bütün
alemlere rahmet olarak gönderilmişti ve kalbinde kimseye karşı kin ve düşmanlık yoktu. Onun muhabbet ve rahmeti Arap
kabilelerini aşmış, Kitap Ehli'ni de kapsamına almış ve semavi dinlere
mensup olanları birbirine yakınlaştırmak için Yahudi, Hıristiyan ve Kıptilerden de kız almıştı.
Siyer kitaplarında da okuduğumuz gibi, bizzat Ebu Bekir'in kendisi Resulullah'tan
(s.a.a.) kızı Aişe ile evlenmesini istemiştir. Aynı şekilde Ömer de
Peygamber efendimizden kızı Hafsa ile evlenmesini istemiştir. Resulullah (s.a.a.) da onların bu isteğini kabul etmiştir. Çünkü onun kalbi bütün yeryüzündekileri kapsayacak kadar genişti.
Allah Teala buyuruyor ki:
"Eğer kaba ve katı yürekli
olsaydın, hiç şüphesiz, etrafından dağılıp giderlerdi.'1
Şimdi Aişe'nin rivayetine dönelim. Aişe diyor ki:
"Resulullah (s.a.a.) benim uyuduğumu görünce yavaşça elbisesini giyerek kapıyı açtı ve dışarı çıktı."
Buradan Resulullah'ın (s.a.a.) Aişe'den ayrı kalmaya dayanamadığını ileri süren rivayetin de yalan ve uydurma olduğunu anlıyoruz. 2
-------------
1- Al-i İmran Suresi
/ 159.
2- Sahih-i Müslim, c. 2, s. 669, h. ıo3; Müsned-i Ahmed, c. 6, s. 221.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 123
Bu sonuca sadece ben varmış değilim. Bu konuda Ehl-i Sünnet'in Sahihlerinde birçok delil mevcuttur. Örneğin;
Sahih-i Müslim ve diğer Sıhah'ta Ömer bin Hattap'tan şöyle nakledilir:
"Resulullah (s.a.a.) hanımlarından uzaklaştığında ben mescide girdim. Halk çakıllarla oynayarak, Resulullah (s.a.a.) zevcelerini boşadı, diyorlardı. O zaman daha hicap ayeti nazil olmamıştı. Ben onlara, "Bugün olayı öğreneceğim" dedim. Sonra Aişe'nin yanına giderek; "Ey Ebu Bekir'in kızı!" dedim, "Sen yaptıklarınla Resulullah'a (s.a.a.) eziyet edecek hadde mi ulaştın?" Aişe; "Benden sana ne, ey Hattab'ın oğlu! Sen kendi kızına öğüt ver!" dedi. Ben de Hafsa'nın yanına giderek; "Ey Hafsa!" dedim, "Sen yaptıklarınla Resulullah'a (s.a.a.) eziyet edecek hadde mi ulaştın? Vallahi sen çok iyi biliyorsun ki, Resulullah (s.a.a.) seni hiç sevmiyor ve eğer ben olmasaydım, mutlaka seni boşardı." Bunun üzerine Hafsa şiddetle ağladı."ı
Bu rivayetten açıkça anlaşılıyor ki, Resulullah'ın (s.a.a.) Ömer'in kızı Hafsa ile evlenmesi onu sevdiğinden değil, sadece zamanın siyası şartları bunu gerektirdiği içindi.
Ömer'in, Resulullah'ın (s.a.a.) Hafsa'yı sevmediğine dair yemin edip; "Vallahi sen iyi biliyorsun ki Resulullah (s.a.a.) seni hiç sevmiyor." diyerek Hafsa'nın kendisinin de bunu bildiğini belirtmesi, ardından da "Eğer ben olmasaydım,
Resulullah (s.a.a.) mutlaka seni boşardı." diye eklemesi, bu evliliğin sırf siyası maksatla gerçekleştiğinde hiçbir
şüpheye yer bırakmıyor.
1- Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1106, h. 1479.
........
124 / Zikir Ehline Sorun
Bu rivayet, ayrıca Resulullah'ın
(s.a.a.) Aişe ile evlenmesi hususunda da bize bir fikir vermekte ve Aişe'nin tüm eziyetlerine Ebu Bekir için katlandığı konusunda bizi aydınlatmaktadır. Çünkü Hafsa, Aişe'ye oranla Resulullah'ın muhabbetine daha layıktı. O, Aişe'nin yaptığı çirkin hareketlerin yüzde birini dahi yapmamış ve Resul-i Ekrem'e onun kadar eziyet etmemişti.
Eğer Emevilerin Aişe'nin faziletleri hakkında uydurdukları rivayetlere itina etmeyerek gerçeği araştıracak olursak, Resulullah'ın Aişe'den çok eziyet gördüğünü ve ona çokça öfkelendiğini görürüz. Şimdi Buhari ve diğer birçok Ehl-i Sünnet hadisçilerinin rivayet ettiği ve Aişe'nin, kocası Resulullah'ın kendisinden ne kadar nefret
ettiğini hissettiğini anlatan şu rivayete dikkat edelim:
Buhari, Sahih'inde şöyle nakleder:
"Kasım bin Muhammed'den duydum; dedi ki: "Aişe; "Ah! Başım ağrıyor!" deyince Resulullah (s.a.a.)"Eğer bir gün gelir de ben yaşarsam (ve sen ölürsen) senin için dua eder ve mağfiret dilerdim." buyurdu. Bunun üzerine Aişe; "Eyvahlar olsun!" dedi, "Vallahi ben biliyorum ki sen benim ölmemi istiyorsun. Eğer o gün gelirse, o günün son saatlerinde eşlerinden bazısıyla birlikte olursun."ı
Sizce bu rivayet, Resulullah'ın (s.a.a.) Aişe'yi sevdiğini
gösterebilir mi?
Bütün bunlardan şu sonuca varıyoruz: Ümeyye
Oğulları
ve özellikle de Muaviye bin Ebu Süfyan , Resulullah' a
-------------------------
1- Sahih-i Buhari, c. 7, s. 155, Hastalar ve Tıp Kitabı; Sünen-i Beyhaki, c. 3, s. 378.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 125
(s.a.a.) karşı büyük bir kin beslemekteydiler. Bu yüzden,
hilafeti ellerine geçirdikleri zaman gerçekleri değiştirmeye çalıştılar;
Resulullah'ın (s.a.a.) zamanında kayda değer hiçbir faaliyetleri olmayan sıradan
bazılarını yüceliğin doruğuna çıkardılar; Resulullah'ın (s.a.a.) zamanında fazilet ve yüceliğin doruğunda olanları ise küçük gösterdiler.
Bence Emevilerin insanları yüceltip alçaltmadaki tek öl- çüleri, Muhammed ve Ehl-i Beyti olan Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin' e olan haddinden fazla kin ve düşmanlıklarıydı. Bu durumda, Allah'ın her türlü pislikten arındırıp tertemiz kıldığı Muhammed ve Ehl-i Beyt'ine düşman olanları yüceltip onların faziletleriyle ilgili hadisler uydurdular; onları kendilerine yakınlaştırarak, makam ve mevkilere getirdiler. Böylece halk da onları sevip saymaya başladı.
Resulullah'ı (s.a.a.) kalpten sevip savunanları ise küçültmeye, faziletlerini gizlemeye çalıştılar; onlar için kusurlar üretip aleyhlerinde yerici hadisler uydurdular.
Böylece, her zaman Resulullah'a (s.a.a.) karşı çıkan ve mübarek ömrünün son günlerinde onu sayıklamakla suçlayan Ömer bin Hattap, Emevilerin hükümeti döneminde İslam'ın en yüce şahsiyeti olarak tanıtılıyor.
Ama, Musa'ya göre Harun nasılsa, Resulullah'a (s.a.a.) göre öyle olan, Allah ve Resulünü seven, Allah ve Resulünün de kendisini sevdiği, bütün müminlerin velisi Ali bin Ebi Talip (a.s.), Müslümanların minberlerinde seksen yıl lanetleniyor!
Aynı şekilde, Resulullah'a (s.a.a.) her gün gam ve keder yudumlatmış, Rabbinin emirlerine karşı çıktığı gibi onun da emirlerine karşı çıkmış, Resulullah'ın vasisi olan Hz. Ali'ye
126 / Zikir Ehline Sorun
karşı savaş açmış, İslam tarihinde binlerce Müslümanın kanının döküldüğü en büyük fitneye sebep olmuş olan Aişe, İslam kadınlarının en meşhuru oluveriyor ve Müslümanlar dinin hükümlerini ondan alıyorlar.
Ama, rızası Allah'ın rızası, gazabı Allah'ın gazabı olan Hz. Fatıma'tüz-Zehra unutulup gidiyor; geceleyin gizlice defnediliyor; ondan önce de evi yakılmakla tehdit edilip, kapıyla duvar arasında sıkıştırılarak kaburgaları kırılıyor, hamile olduğu bebeğini düşürüyor ve Ehl-i Sünnet, onun; babasından rivayet ettiği tek bir hadis dahi bilmiyorlar!
Aynı şekilde, Allah'ın Kitabının nassıyla ve Resulullah'ın diliyle lanetlenen Yezid bin Muaviye, Ziyad bin Ebih, İbn-i Mercane, İbn-i Mervan, Haccac, İbn-i As ve diğerleri, yönetimi ele geçirip müminlerin emirleri olarak adlandırılıyorlar.
Ama, cennet gençlerinin efendileri ve Peygamber'in güzel kokulu iki gülü Hasan ile Hüseyin ve Peygamber'in soyundan olan Ümmetin İmamları sürgün ediliyor, zindanlara kapatılıyor ve sonunda kılıçla veya zehirlenerek öldürülüyorlar.
Aynı şekilde, Resul-i Ekrem'e (s.a.a.) karşı açılan her savaşın başında yer alan münafık Ebu Süfyan'a övgüler yağdırılırken; Resulullah'ı var gücüyle savunan, yeğeninin davası yolunda her şeyi göze alan, bu uğurda kavmi ve
/aşiretindan kovulan, üç yıl Şi'b-i Ebu Talip'te mahsur kalıp ekonomik ambargoya katlanan, İslam'ın maslahatı için, yani tüm köprüleri yıkmayıp Kureyş'in, Müslümanlara istedikleri eziyeti yapabilmelerini önlemek için, Firavun ailesinin mümini gibi imanını gizleyen Ebu Talip, küfurle
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında / 127
itham edilip, cehennemde ayağının altına beynini kaynatacak ateşten bir pompa koyularak cezalandırılacağı söyleniyor!
Aynı şekilde, Allah ve Resulünün
hükümleriyle alay eden, onlara asla değer vermeyen, çirkin emellerine ulaşmak için müminleri katleden ve Müslümanların gözünün önünde Resulullah'a (s.a.a.) küfreden, azatlı oğlu azatlı ve mel'un oğlu mel'un Muaviye, vahiy katibi olarak adlandırı- lıyor; "Allah'ın vahiyde güvendiği üç kişi vardı: Cebrail, Muhammed, Muaviye." deniliyor ve hikmet, tedbir ve siyaset adamı olarak tanıtılıyor.
Ama, yeryüzünün taşıdığı ve gökyüzünün üzerine gölge düşürdüğü en doğru konuşan insan olan Ebuzer,1 fitneci olarak tanıtılıyor, dövülüyor ve Rebeze'ye sürgün ediliyor. Selman, Mikdad, Ammar, Huzeyfe ve Hz. Ali'nin velaye- tini kabul edip izinde yürüyen diğer bütün gerçek sahabiler, zulüm, işkence, sürgün ve katle maruz kalıyorlar.
Ve böylece, Hulefa Mektebi'nin izcileri, Muaviye'nin taraftarları ve zalim iktidarın oluşturduğu mezheplerin takipçileri, "Ehl-i Sünnet ve Cemaat" olarak tanıtılıp İs- lam' ı temsil ettikleri ileri sürülüyor; muhalifleri ise, tertemiz olan Ehl-i Beyt İmamlarına uymuş olsalar dahi, kafir ilan ediliyor!
Ama, ilim şehrinin kapısı, hakkın
ekseni ve İslam'ı ilk kabul eden Hz. Ali'ye ve onun soyundan gelen Masum İmamlar'a uyan Ehl-i Beyt Mektebi'nin izcileri, bidat ve dalalet ehli olarak tanıtılıyor; onlara karşı savaşanlar ise
-------------------------
1- Sünen-i Tirmizi, c. 5, s. 669; Müsned-i Ahmed, c. 2, s. 163.
128/
Zikir Ehline Sorun
Müslümanlardan sayılıyor! "Fe subhanellah ve la havle ve la kuvvete illa billah!"
Yüce Allah ne güzel buyuruyor:
"Ve onlara, yeryüzünde bozgunculuk yapmayın, denince, biz
ıslah ediciyiz diyorlar. Halbuki onların kendileri bozguncudurlar da anlamazlar. Onlara, siz de halk gibi iman edin, denince; biz de sefihler gibi mi inanalım, derler. Onların kendileri sefihtirler, ama bunu bilemezler."ı
Resulullah'ın (s.a.a.), dinin
yarısını bildiği için Aişe' yi sevdiği iddiasına gelince... Bu iddia,
Resulullah'tan (s.a.a.) rivayet ettikleri şu hadise dayanıyor: "Dininizin
yarısını bu Humeyra'dan (Aişe'den) öğrenin." Ancak bu hadis, kesinlikle batıl ve uydurmadır. Çünkü bu, Aişe'den naklolunan komik ve üzücü hükümlerle uyuşmamaktadır ve
Resulullah (s.a.a.) bu gibi sözlerden münezzehtir. Bu konuda, Müslim'in
Sahih'inde ve Malik'in Muvatta'sında naklettiği, kadının kendisine mahrem olmayan erkeğe süt emzirmesi hadisine değinebiliriz.2 Bu hadis hakkında
"Doğrularla Birlikte" adlı kitabımızda yeterince bahsettik. Daha fazla bilgi için oraya başvurabilirsiniz.
Bu yüz kızartıcı rivayetin reddi için
Resulullah'ın (s.a.a.) bütün zevcelerinin onu inkar etmiş olmaları yeterlidir. Ayrıca
bu rivayeti nakleden şahıs, çok çirkin ve yüz kızartıcı olduğundan bir yıl onu nakletmeye cesaret edememiştir.
Sahih-i Buhari'de de "Vatanından Uzaklaşan Namazı
-------------------
1- Bakara Suresi /13.
2- Sahih-i Müslim, c. 2, s.
107; el-Muvatta, c. 2, s. 606.
......
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 129
Dörtten iki Rekata İndirir Babı"nda Zühri'nin Urve'den, onun da Aişe'den şöyle naklettiğini görüyoruz: "Namaz farz olduğunda sadece iki rekat idi; bu yolcu namazı olarak sayıldı. Ama kendi şehrinde olan namazı tam olarak kılmalıdır." Zühri der ki: Urve'ye, "Peki Aişe yolculukta niçin namazını tam kılardı?" diye sorduğumda dedi ki: "Aişe de Osman gibi te'vil yaptı."
Müslim de
Sahih'inin "Yolcu Namazı Babı"nda aynı rivayeti Buhari' den daha net bir
şekilde nakletmiştir.1
Bu ise apaçık bir tezattır.
Aişe'nin kendisi yolcu namazının iki rekat olduğunu, Allah'ın bunu farz kıldığını ve
Resulullah'ın bunu böyle uyguladığını söylüyor. Ama kendisi buna muhalefet ederek sırf Osman' m sünnetini ihya etmek için Allah'ın ve Resulünün hükmünü değiştiriyor. Bu nedenlerle Ehl-i Sünnet'in sahih
kitaplarında birçok hükmün naklolunduğunu, ama Sünnilerin bunlara uymadığını görüyoruz. Çünkü onlar, çoğu zaman Ebu Bekir, Ömer, Osman, Aişe ve Muaviye gibilerinin te'villerini
Allah'ın hükümlerine tercih etmektedirler.
Eğer dinlerinin yarısını kendisinden öğrendikleri "Humeyra" Allah'ın hükümlerini te' vil
edip değiştiriyorsa kocası Resulullah'ın (s.a.a.) buna razı olacağını ve
dininizi Aişe'den öğrenin diyebileceğini hiç zannetmiyorum. Bunun dışında ileride,
Sahih-i Buhari ve Sahih-i Müslim' de Aişe'ye uymanın günah olduğunu bildiren hadislere değineceğiz, inşaallah.
Resulullah'ın Aişe'yi sevmesinin
nedenini, "Resulullah
--------------------------------
1- Sahih-i Buhari, c. 2, s. 55; Sahih-i Müslim, c. 1, s. 478, h. 3.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 130
(s.a.a.) Aişe ile evlenmeden önce Cebrail, Aişe'nin resmini Peygamber' e getirmişti ve sadece Aişe'nin evinde iken Peygamber' e vahiy nazil olurdu." şeklinde açıklayanların sözlerine gelince... Bu sözlere deliler dahi gülerler. Acaba Cebrail'in Peygamber'e getirdiği resim bir fotoğraf mıydı, yoksa bir yağlı boya tablosu muydu?!
Kaldı ki, Ehl-i Sünnet'in Sahihleri, Resulullah (s.a.a.) Aişe'yi görsün diye Ebu Bekir onu bir tabak hurma ile Resul-i Ekrem' e gönderdiğini ve kızıyla evlenmesini kendisi Peygamber' e teklif ettiğini naklederler. Öyleyse Cebrail'in Resulullah'a (s.a.a.) Aişe'nin resmini getirmesine ne lüzum vardı?! Ayrıca Aişe'nin evinin Peygamber-i Ekrem'in evine uzaklığı birkaç metreden fazla değildi. Eğer Cebrail'in Resulullah'a (s.a.a.) herhangi birinin resmini getirmesi gerekseydi, Mısırlı Mariye-i Kıptiyye'nin
resmini getirmeli ve ondan İbrahim adlı oğlunun dünyaya geleceğini müjdelemeliydi. Çünkü Mariye Mısır'da yaşıyor ve kimse onun geleceğini bilmiyordu.
Bu nedenle; bu rivayetlerin, kumalarına karşı övünecek hiçbir şeyi olmayan Aişe'nin hayalinin ürünü veya sığ düşünceli insanların gözünde Aişe'nin makamını yüceltmek için Emevilerin Aişe'nin dilinden uydurdukları yalanlar olduğunu söylemekten başka bir çaremiz yoktur.
"Resulullah (s.a.a.) sadece Aişe'nin evinde iken Cebrail ona nazil olurdu" sözü ise, öncekinden daha çirkindir. Oyşa Kur'an-ı Kerim'den bildiğimiz, Yüce Allah'ın; Resulullah'a karşı geldiği takdirde Aişe'yi Cebrail, müminlerin salihi
ve meleklerle tehdit ettiğidir. O halde bu gibi sözler, Ehl-i Sünnet alimlerinin
hayal ve zanlarından başka bir şey değildir; zan ise asla hakkın yerini tutamaz.
"De ki: "Bize
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 131
gösterecek bir deliliniz varsa getirin." Siz zandan başka bir şeye
uymuyorsunuz ve siz ancak tahmin yürütüyorsunuz."1
RESULULLAH'TAN (S.A.A.) SONRA AİŞE
Şimdi Ebu Bekir'in kızı Aişe'nin Hz. Resulullah'tan (s.a.a.) sonraki hayatını inceleyelim. Resulullah'tan (s.a.a.)
sonra artık Aişe'nin önünde hiçbir
engel yoktur. Babası İslam ümmetinin halifesi ve hakimi, kendisi ise İslam hükümetinin
bir numaralı kadınıdır. Çünkü kocası Resulullah, babası ise Resulullah'ın
(s.a.a.) halifesidir. Üstelik, kendisinin de Peygamber'in zevcelerinin en üstünü olduğunu zannetmektedir. Çünkü o, Resulullah'ın zevceleri arasında onunla evlenen tek bakiredir. Resulullah vefat ettiğinde ise gençliğinin baharı olan on sekiz yaşındadır. En meşhur rivayetlere göre Resulullah'la (s.a.a.) altı veya sekiz yıl yaşamış ve ilk yıllarını Peygamber'in eşi olmasına rağmen çocuklar gibi oynamakla geçirmiştir. Resulullah'ın (s.a.a.) cariyesi Büreyre,
onu şöyle tanıtır: "Aişe gencecik bir kızdı; hamur yaparken uyurdu; evdeki
hayvanlar (tavuk, güvercin vs.) gelip yaptığı hamlim yerlerdi."2
Evet, ömrünün yarısını, dokuz veya on kuma arasında
Resulullah'la (s.a.a.) birlikte geçirmiş olan on sekiz yaşındaki genç bir kadın! Unutmadan şunu da hatırlatalım ki, Aişe'nin hayatında, kumalarından daha çok kıskandığı bir başka kadın daha var: Fatıma'tüz-Zehra, Peygamber'in Hatice' den olan kızı.
-------------------------------
1- En'am Suresi / 148.
2- Sahih-i Buhari, c. 3, s. 229.
132 /
Zikir Ehline Sorun
Hatice hakkında ben ne diyebilirim ki! O, Cebrail-i
Emin'in kendisine selam verdiği ve kendisini cennette gürültüsü ve yorgunluğu olmayan bir ev ile müjdelediği
Sıddıyka-ı Kubra'dır.1 Resulullah (s.a.a.) her münasebette kendisini hayırla anardı.
Resulullah (s.a.a.) onu her andığında Aişe yanıp yakılır, kalbi kıskançlık ateşiyle tutuşurdu.
Bazen kendisini öyle kaybederdi ki ona söver ve Resul-i Ekrem'in (s.a.a.) duygularını rencide ederdi.
Hatice hakkında ne dediklerini kendisinden işitelim.
Buhari, Ahmed, Tirmizi ve İbn-i Mace, Aişe'den şöyle naklederler:2
Resulullah'ın hanımlarından
hiçbirini Hatice'yi kıskandığım gibi kıskanmadım. Çünkü Resulullah (s.a.a.) onu çok
anar ve överdi. Bir gün Resulullah'a (s.a.a.); "Ölüp gitmiş avurdu kırmızı ihtiyar bir kadını niçin bu kadar övüyorsun? Halbuki Allah sana ondan daha hayırlı bir kadın
vermiştir." dedim. Resulullah'ın yüzünün rengi öyle değişti vahiy inmesi dışında böyle değiştiğini hiç görmemiştim.
Sonra şöyle buyurdu: "Hayır, Allah ondan daha hayırlısını bana vermemiştir. Halk bana karşı kafir olduğunda
o iman etti; halk beni yalanladığında o doğruladı; halk beni mahrum ettiğinde o malıyla beni destekledi;
Allah bana ondan evlat verdi ve diğer kadınlardan vermedi."
--------------------------------
1-Sahih-i Buhari, c. 5, s. 48; Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1887, h. 71,
Hz. Hatice'nin Faziletleri Babı.
2-Daha önce de şöyle dediğini görmüştük: "Hiçbir kadını Safiyye
kadar kıskanmadım." Veya "Hiçbir kadını Mariye kadar kıskanmadım." Allah aşkına, Peygamber'in hangi zevcesinin senin eziyet ve
kıskançlığından kurtulduğunu söyler misin?!
......
Ehl-i
Beyt (a.s) Hakkında
/ 133
Hiç şüphesiz, Resulullah'ın (s.a.a.) bu sözleri, Aişe'yi Peygamber'in en üstün ve en sevgili zevcesi olarak kabul edenlerin iddiasını çürütüyor. Yine hiç şüphesiz,
Resulullah (s.a.a.) Aişe'yi böyle kınayıp Allah Teala'nın kendisine Hatice'den daha hayırlısını vermediğini söyleyince, Aişe'nin haset ve kıskançlığı daha da çoğalıyor.
Peygamberimiz burada bir kez daha şehvet, güzellik ve bekaret peşinde olmadığını ortaya koymaktadır. Çünkü Hz. Hatice (bir görüşe göre) Resulullah'tan (s.a.a.) önce iki kez evlenmişti ve Peygamber efendimizden on beş yaş büyüktü. Ama bununla birlikte Hz. Peygamber onu sevmekte ve her zaman onu anarak övmektedir. Evet, Resulullah'ın (s.a.a.) yüce ahlakı bunu gerektirmektedir; o her zaman Allah için sever ve Allah için nefret ederdi. Bu gerçek rivayet ile Hz. Peygamber'in Aişe'yi çok sevdiği ve eşlerinin Peygamber' den, onunla kendileri arasında adaleti korumasını istediklerini anlatan uydurma rivayetin arasında dağlar kadar fark vardır.
Acaba ömründe Hz. Hatice'yi hiç görmemiş ve onunla konuşmamış olan Aişe'ye, Hz. Hatice aleyhinde niçin bu kadar konuştuğunu sorabilir miyiz? Yaşayan birinin aleyhinde
konuşmak mümin bir kadına yakışmayan bir davranış iken, Rabbine kavuşan bir
insanın aleyhinde konuşmak acaba nasıl yorumlanabilir? Hele bir de aleyhinde
konuşu- lan kimse, Resulullah'ın (s.a.a.) zevcesi olup Cebrail'in evi- ne nazil
olduğu ve kendisini cennette gürültüsü ve yorgunluğu olmayan bir ev ile müjdelediği Hz. Hatice olursa... 1
Aişe, kalbinde Hz. Hatice'ye karşı olan kin ve nefretini
-------------------------
1- Sahih-i Buhari, c. 5, s. 48; Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1887, h. 71.
134 / Zikir Ehline Sorun
herhangi bir yolla açığa vurması gerekiyordu. Aksi hale her an patlayabilirdi. Aişe, karşısında kendisinden biraz küçük veya aynı yaşta olan Hatice'nin kızı Fatıma'dan başka birini görmüyordu. Doğal olarak da Hz. Peyganber'in Hz. Hatice'ye karşı olan derin sevgisi, biricik kızı Hz. Fatıma'da tecelli ediyordu. Çünkü o babasıyla birlikte yaşamış ve Resulullah'ın (s.a.a.) Hz. Hatice'yle birlikte yaşadığı güzel anılara tanık olmuştu. Bu sebeple
Resulullah kızı Zehra'ya "Ümmü Ebiha (Babasının Annesi)" adını vermişti.
Resulullah'ın (s.a.a.), kızı Fatıma'yı yüceltmesi, onu cennet kadınlarının hanımefendisi olarak adlandırması, cennet gençlerinin efendileri olan Hasan ve Hüseyin' in ondan dünyaya gelmesi, Resulullah'ın (s.a.a.) Fatıma'nın evine giderek torunlarını eğitmek için geceleri uyumaması "Hasan ve Hüseyin, benim bu ümmet arsında güzel kokulu iki gülümdür."
diye buyurması ve o ikisini sırtına alarak dolaştırması, Aişe'nin kıskançlığını arttıran diğer etkenlerdi. En fazla da Resulullah'ın Hasan ve Hüseyin'le o kadar ilgilenmesinden rahatsız oluyordu. Çünkü kendisi kısırdı ve çocuk doğuramıyordu.
Aişe'nin nefret ve kıskançlığı Fatıma'nın kocası, Hasan ve Hüseyin'in babası Hz. Ali'yi de kapsamaktaydı. Çünkü Resulullah'ın (s.a.a.) Hz. Ali'yi çok sevdiğini ve onu her yerde babası Ebu Bekir ve diğerlerinden öne geçirdiğini görüyordu.
Aişe, babasının Hayber savaşında yanındaki askerlerle birlikte başı eğik ve yenilgiye uğramış olarak döndüğünü ve
------------------
1- Sahilı-i Buhari, c. 5, s. 25; Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1904, h. 98.
.......
Ehl-i Beyt (a.s)
Hakkında
/ 135
Resulullah'ın (s.a.a.) buna çok üzülerek; "Yarın bayrağı öyle birisine vereceğim ki Allah ve Resulünü sever, Allah ve Resulü de onu severler. O, sürekli hamle eden ve asla geri dönüp kaçmayan cesur bir savaşçıdır." diye buyurup ertesi gün bayrağı, Hz. Fatıma'nın kocası Ali bin Ebi Talib'in eline verdiğini görmüştü.l Hz. Ali, Hayber'i fethedip dönerken beraberinde Huyay kızı Safiyye'yi getirmiş ve Resulullah (s.a.a.) da onunla evlenmişti. Bu olay da yıldırım gibi Aişe'nin kalbine işlemişti.
Yine Aişe; Resulullah'ın
(s.a.a.), babası Ebu Bekir'i Beraat (Tevbe) Suresini hacılara ulaştırması için
Mekke'ye gönderdiğini ve hemen ardından Ali bin Ebi Talib'i göndererek sureyi onun elinden aldırdığını, babasının ağlayarak geri dönüp bunun sebebini Resulullah'tan (s.a.a.) sorunca da Resulullah'ın (s.a.a.);
"Rabbim, bu sureyi ben ve Ehl-i Beyt'imden olan biri dışında kimsenin tebliğ edemeyeceğini emretti" diye cevap verdiğini görmüştü.
2
Yine Aişe; Resulullah'ın (s.a.a.), amcası oğlu Ali bin Ebi Talib'i Müslümanların halifesi olarak tayin ettiğine, ashabı ve zevcelerinden de ona "Emir'ül-Müminin" diye hitap ederek tebrik etmelerini istediğine ve babasının da halkın gözleri önünde; "Ne mutlu sana ey Ebu Talib'in oğlu! Sen bütün mümin erkek ve kadınların mevlası oldun." dediğine şahit olmuştu.
Yine Aişe; Resulullah'ın
(s.a.a.), daha bıyıkları terlememiş olan on yedi yaşındaki genç Üsame'yi babasına komutan ettiğine ve babası Ebu
Bekir'e onun bayrağı altına
-----------------------
1- Hasais-i Nesei, s. 39, h. 14.
2- Müsned-i Ahmed, c. 3, s. 283; Hasais-i Nesei, s. 83, h. 73.
136 / Zikir Ehline Sorun
girip arkasında namaz kılmasını emrettiğine tanık olmuştu.
Şüphesiz, Aişe tüm bu olaylarda babasından yana tavır alıyor ve hilafeti ele geçirme yarışında Kureyşli kabilelerin başkanları arasında babasının kazanmasına çalışıyordu. Bu nedenle de Ali ve Fatıma'ya karşı kin ve düşmanlığı artıyor, her ne olursa olsun durumu babasının lehine değiştirmek istiyordu. Nitekim onun; halka namazda
İmamlık etmesi için kocası adına babasını çağırttığını gördük. Oysa Resulullah (s. a. a.) bu işi yapması için Hz. Ali'nin peşi sıra adam göndermişti. Resulullah
(s.a.a.) olaydan haberi olunca, hasta olduğu halde evden çıkmak zorunda kalmış ve Ebu Bekir'i kenara iterek oturduğu halde kendisi namaz kıldırmış ve Aişe'ye öfkelenerek şöyle buyuruştu: "Sizler, Yusuf'u seven kadınlar gibisiniz." Yani sizin hileleriniz çok
büyüktür. ı
Aişe'nin değişik şekillerde rivayet ettiği bu olayda açık bir çelişki gözlemlenmektedir. Çünkü sözü edilen namazdan üç gün önce Resulullah (s.a.a.), Aişe'nin babasının da Üsame bin Zeyd'in
komutasındaki orduya katılarak çıkmasını emretmişti. Açıktır ki, ordu komutanı aynı zamanda cemaat
İmamıdır da. Yani bu orduda namazda Ebu Bekir'e İmamlık yapan Üsame'dir. Ashabın birçoğu gibi,
Resulullah'ın
ömrünün son günlerini yaşadığını bilen Aişe, kocasının bu orduyu düzenlemekten
maksadının ne olduğunu sezmişti. Çünkü Resulullah bu orduya Muhacirler ve Ensar'ın önde gelenlerini ve Kureyş büyüklerini katmış, ama Ali bin Ebi Talib'i ayırmıştı. Kim bilir Aişe de belki
------------------------
1- Sahih-i Buhari, c.1 , s. 174; İbn-i Ebi'l-Hadid , Şerh-i Nehc'ül- Beleğa , c. 9, s. 197.
......
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 137
Ömer bin Hattap gibi,
artık Resulullah'ın -haşa- sayıkladığına ve ne yaptığının farkında olmadığına
inanıyordu. İşin içine bildiğimiz kıskançlığı da karışınca, Hz. Ali karşısında
kendi zannınca babasının makamını yüceltecek girişimlerde bulunacaktır elbet. Bu
bağlamda Resulullah'ın (s.a.a.) Hz. Ali hakkındaki vasiyetini inkar edecek, saf
insanları buna inandırabilmek için Resulullah'ın (s.a.a.) kendisinin odasında ve
göğsü üzerinde can verdiğini ve ölürken kendisine şöyle buyurduğunu söyleyecek:
"Babanla kardeşini çağır, onlara bir şey yazayım da kimse herhangi bir iddiada
bulunmasın. Çünkü Allah, Resulü ve müminler (hilafet için) Ebu Bekir' den başkasını istemezler."
"Öyleyse neden onları çağırmadı?" diye sorabilir miyiz acaba?!
AİŞE'NİN EMİR'ÜL-MÜMİNİN'E KARŞI TUTUMU
Araştırmacılar, Aişe'nin Hz. Ali'ye (a.s.) karşı tutumunda şaşırtıcı bir durumla karşılaşmakta ve bunun, Resulullah'ın
(s.a.a.) Ehl-i Beyt'ine olan kin ve nefretinden başka bir yorumu olamayacağını
söylemektedirler. Tarihin kaydettiği şekliyle Aişe'nin Hz. Ali'ye olan kin ve
nefretinin bir benzeri daha görülmemiştir. O, Hz. Ali'nin adını anmaya ve kendisini görmeye dahi tahammül edemiyordu.1
Osman'ın ölümünden sonra halkın Hz. Ali'ye biat ettiğini duyunca da;
"Keşke gök yere kapansaydı da Ali hilafete ulaşmasaydı." diyor ve bütün gücüyle onu devirmeye çalışıyor, büyük bir ordu tertipleyerek ona karşı savaşıyor. Hz. Ali' nin şehadet haberini duyduğunda da şükür secdesi
----------------
1- Sahih-i Buhari, c. 1, s. 70; c. 3, s. 205 ve c. 6, s. 13-14.
138 / Zikir Ehline
Sorun
yerine getiriyor.
Siz de benim gibi Ehl-i Sünnet ve Cemaat' e şaşırmıyor musunuz?! Çünkü onlar, bir yandan kendi Sahihlerinde Resulullah'ın (s.a.a.),
"Ey Ali! Müminden başkası seni sevmez ve münafıktan başkası sana düşman olmaz."
ı
diye buyurduğunu, öte yandan da yine kendi Sahih, Müsned ve Tarih kitaplarında Aişe'nin, Hz. Ali'ye karşı kin duyduğunu ve adını işitmeye dahi dayanamadığını
yazıyorlar. Bu, Ehl-i Sünnet'in Aişe'nin mahiyeti hakkındaki
tanıklığı değil midir?!
Nitekim Buhari, Sahih'inde bir yandan Resulullah'ın (s.a.a.), "Fatıma benim vücudumun bir parçasıdır; kim onu gazaplandırırsa beni gazaplandırmış olur ve kim beni gazaplandırırsa Allah'ı gazaplandırmış olur."2
diye buyurduğunu naklederken, öte yandan "Fatıma dünyadan göçtüğünde Ebu
Bekir'e karşı gazaplıydı ve ölünceye kadar onunla konuşmadı."3 diye yazmaktadır. Bu da Ehl-i Sünnet' in, Allah ve Resulünün Ebu Bekir'e gazaplı olduğuna dair şahitliği değil midir?! Bütün akıl sahipleri bunu anlarlar.
Bu yüzden ben her zaman diyorum ki: "Ne olursa olsun hak, batıl ehlinin çektiği
kalın perdelerin arkasından ortaya çıkmalıdır ve Ümeyye Oğullarının dostları her ne kadar hakkı batıla karıştırmak isteseler de Kur'an'ın nazil olduğu günden kıyamete kadar Allah'ın kullarına olan hücceti dimdik ayakta olmalıdır. Bunun
-------------
1- Sahih-i Müslim, c. 1, s. 86, h. 78; Sahih-i Tirmizi, c. 5, s. 635
ve s. 643, h. 3736; Sünen-i Nesei, c. 8, s. 116.
2- Sahih-i Buhari, c. 5, s. 26; Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1902,
h. 2449; Sahih-i Tirmizi, c. 5, s. 698, 3867.
3- Sahih-i Buhari, c. 5, s. 177 ve c. 8, s. 185.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 139
övgüsü de alemlerin Rabbi Allah'a mahsustur."
Ahmed bin Hanbel şöyle nakleder:
"Bir gün Ebu Bekir Resulullah'ı evinde ziyaret etmek için izin istedi. İçeri girerken Aişe'nin
Resulullah'a yüksek sesle şöyle dediğini duydu: "Allah'a andolsun ki senin, Ali'yi benden ve babamdan daha çok sevdiğini biliyorum."
Ve bunu iki üç kez
tekrarladı.
"
1
Aişe elinden geldiğince Hz. Ali'yi
Resulullah'tan (s.a.a.) uzaklaştırmaya çalışıyordu. İbn-i Ebi-l Hadid-i Mutezili,
Şerh-i Nehc'ül-Belağa' da şöyle yazar:
"Resulullah (s.a.a.), Hz. Ali'den
gelip yanında oturmasını istedi. Ali de giderek birbirine yapışık halde oturan Aişe ile
Resulullah'ın arasında oturdu. Aişe Ali'ye; "Benim uyluğumdan başka şuranı koyacak yer bulamadın mı?!" dedi."
Yine şöyle rivayet eder:
"Bir gün Resulullah (s.a.a.) Hz. Ali ile yürüdükleri halde konuşuyorlardı. Konuşmaları uzayınca Aişe arkalarından gelerek aralarına girdi ve; "Ne yapıyorsunuz? Konuşmanız çok uzadı!" dedi. Bunun üzerine
Resulullah Aişe'ye öfkelendi." 2
Yine şöyle rivayet eder:
"Bir gün Resulullah, Hz. Ali ile konuşurken Aişe, "Ben senin yüzünden nereye gideyim ey Ebu Talib'in oğlu! Benim
Resulullah ile sadece bir sıram var." diye bağırdı.
----------------
1- Müsned-i Ahmed bin Hanbel, c. 4, s. 275.
2- İbn-i Ebi'l-Hadid, Şerh-i Nehc'ül-Be1ağa, c. 9, s. 195.
140 / Zikir Ehline Sorun
Bunun üzerine Resulullah (s.a.a.) ona çok kızdı."
Evet, Aişe kıskançlığından kaynaklanan davranışları ve edepsizce hareketleriyle defalarca Resulullah'1
öfkelendirmiştir.
Acaba Resulullah (s.a.a.), kalbinde amcasının oğlu ve Ehl-i Beyt'inin büyüğü
olan Ali'ye karşı böyle kin ve düşmanlık besleyen bir erkek veya kadından razı olur mu? Halbuki Resulullah buyurmuştur ki:
"Ali, Allah ve Resulünü sever; Allah ve Resulü de onu severler."1
Ve buyurmuştur ki:
"Ali'yi seven beni sever, AIi'ye düşman olan bana düşman 0Iur."2
"EVLERİNİZDE OTURUN,
AÇILIP SAÇILMAYIN."
Yüce
Allah
Peygamber'in (s.a.a.) zevcelerine evde oturmalarını, örtüsüz dışarı
çıkmamalarını, Kur' an okumalarını, namaz kılmalarını, zekat vermelerini ve Allah ve Resulüne itaat etmelerini emretmektedir.
Resulullah (s.a.a.) da vefatından önce onları uyararak şöyle buyurmuştu:
"Sizden hangisi deveye binecek de
Hav'eb köpekleri ona ürüyecek?"
Aişe dışında Resul-i Ekrem'in
(s.a.a.) bütün zevceleri Allah ve Resulünün emrine boyun eğip itaat ettiler. Ama
Aişe bütün emirleri çiğneyerek Resulullah'ın (s.a.a.) uyarılarını dikkate
almadı. Tarihçiler,
Ömer'in
kızı Hafsa'nın da
--------------------------------
1- Sahih-i Buhari, c. 5, s. 23; Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1871,
h. 2404, Hz. Ali'nin Faziletleri Babı. 2- Müstedrek-i Hakim, c. 3, s. 130; Tabarani, el-Mu'cem'ul-Kebir,
c. 23,s. 380,h.
901.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 141
Aişe ile birlikte Hz. Ali'ye karşı savaşa çıkmak istediğini, fakat kardeşinin yukarıda işaret edilen ayeti okuyarak onu bu işten vazgeçirdiğini yazarlar. Ama Aişe deveye bindi ve Hav' eb köpekleri ona ürüdüler.
Taha Hüseyin
el-Fitnet 'ul-Kubra (Büyük Fitne) adlı kitabında şöyle yazar:
"Aişe savaşa giderken yolda bir suya vardı. Orada köpekler ona ürüdüler. Oranın neresi olduğunu sorunca, "Burası Ha'veb'dir." dediler. "Hav'eb" ismini duyunca Aişe korktu ve ürpererek şöyle bağırdı: "Beni geri çevirin, beni geri çevirin! Çünkü Resulullah'tan (s.a.a.) eşlerine "Hav'eb köpekleri hanginize ürüyecek acaba?" diye buyurduğunu duydum. Bunun üzerine Abdullah bin Zübeyr gelerek Aişe'yi sakinleştirdi. Sonra Beni Amir kabilesinden elli kişiyi getirterek oranın Hav' eb olmadığına dair yalan yere onlara yemin ettirdiler.
Bence bu rivayet, Aişe'nin suçunu hafifletmek için Ümeyye
Oğulları tarafından uydurulmuştur. Onlar Aişe'nin, kızkardeşinin oğlu Abdullah bin Zübeyr tarafından kandırılmış olduğunu ve elli kişinin oranın Hav' eb olmadığına dair yemin etmesinden sonra Aişe' nin artık yoluna devam etmesinde bir sakınca olmadığına inandırmak istemişlerdir.
Peki bu ahmak ve akılsız insanlar, Aişe'nin Hav'eb suyuna ulaşmadan önce, evinde oturmayıp deveye
binerek Allah ve Resulünün emirlerini çiğnemesine ve müminlerin anası Ümmü Seleme'nin öğütlerini dinlememesine
ne diyecekler?!
Tarihçiler yazıyorlar ki:
Ümmü Seleme Aişe'ye şöyle dedi: "Hatırlıyor musun,
142 / Zikir Ehline Sorun
bir gün Resulullah (s.a.a.) Hz. Ali ile halvet etmiş konuşuyordu. Konuşmaları
uzayınca sen onlara saldırmak istedin de ben seni engellemeye çalıştım. Ama sen
beni dinlemeyerek onlara saldırdın. Fakat çok geçmeden ağlayarak geri döndün. "Sana ne oldu?" diye sorduğumda dedin ki: "O ikisi fisıldaşırken yanlarına gidip Ali'ye; "Resulullah'ın dokuz gününden sadece bir günü bana aittir. Bu bir günde de beni yalnız bırakmayacak mısın ey Ebu Talib'in oğlu?" dedim. Bunun üzerine Resulullah öfkeden yüzü kıpkırmızı olduğu halde bana dönerek;
"Hadi geri dön git! Allah'a andolsun, Ali'ye düşman olan imandan
çıkmış olur." diye buyurdu." Ve sen pişman ve kızgın bir halde geri döndün. "
Aişe; "Evet, hatırlıyorum." dedi.
Ümmü Seleme dedi ki:
"Yine hatırlıyor musun, bir gün ben ve sen Resulullah'ın (s.a.a.) yanındayken bize buyurdu ki:
"Sizin hanginiz deveye binecek de Hav'eb köpekleri ona ürüyecek ve o doğru yoldan sapmış olacaktır?" Biz; "Bundan Allah' a ve Resulüne
sığınırız." dedik. Sonra Resulullah eliyle senin sırtına vurup; "Sakın o sen olmayasın ey Humeyra!" buyurdu."
Aişe; "Evet, bunu da hatırlıyorum." dedi.
Ümmü Seleme dedi ki: "Yine hatırlıyor musun, bir gün baban ile Ömer Resulullah'a geldiler. Biz perdenin arkasına geçtik. Onlar Resulullah'a; "Ey Resulullah! Senin ne zamana kadar bizimle birlikte olacağını (yaşayacağını) bilmiyoruz. Keşke senden sonra kendisine sığınacağımız halifenin kim olduğunu bize bildirseydin!" dediler. Resulullah (s.a.a.) onlara buyurdu ki: "Evet, ben onun şu anda nerede oldu-
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında / 143
ğunu biliyorum. Ama bunu yaparsam siz onun etrafından dağılırsınız; tıpkı İsrail Oğullarının Harun'un etrafından dağıldığı gibi." Onlar da sustular. Sonra da çıkıp gittiler. Onlar dışarı çıkınca biz Resulullah'ın (s.a.a.) yanına gittik. Sen Resulullah'a karşı bizim hepimizden daha cesaretli olduğun için;
"Ey Resulullah! Kimi onlara halife etmek istiyordun?" diye sordun.
Resulullah (s.a.a.) buyurdu ki:
"Ayakkabısını tamir eden adamı."
Aşağıya indiğimizde Ali'nin ayakkabısını tamir ettiğini gördük. Sen;
"Ey Resulullah! Biz sadece Ali'yi görüyoruz." dediğinde
Resulullah (s.a.a.):
"İşte halifem odur." buyurdu."
Aişe; "Evet, bunu da hatırlıyorum" dedi.
Bunun üzerine Ümmü Seleme ona dedi ki: "Peki ey
Aişe, niçin bildiğin halde bu savaşa gidiyorsun?" Aişe; "Ben halkın arasını ıslah etmek, düzeltmek istiyorum." dedi.1
Ümmü
Seleme ona sert çıkışarak dedi ki: "İslam'ın direği eğilirse kadınlar onu düzeltemezler; kırılırsa kadınlar onu onaramazlar. Kadınların en iyisi, gözlerini aşağı indirenler, şeref ve haysiyetlerini koruyanlardır. Sana şunu soruyorum: Deveye binip bir su kaynağından diğer bir kaynağa gittiğin halde bu çöllerin birinde Resulullah'la (s.a.a.) karşılaşırsan, ne dersin acaba?! Vallahi
eğer ben senin yaptığını yapsaydım, sonra da bana; "Cennete gir" denilseydi,
üzerime örttüğü perdeyi yırttığımdan dolayı Muhammed'le karşılaşmaktan
utanırdım..."2
--------------------
1-
İbn-i Ebi'I-Hadid, Şerh-i Nehc'ü1-Belağa, c. 6, s. 217 - 218.
2- el-Musannef Fi Garib'il-Hadis, c. 2, s. 184; el-İmame ve's-Siyase, c.1, s.55
144
/
Zikir Ehline Sorun
Aişe Ümmü Seleme'nin öğütlerine kulak asmadığı gibi birçok ihlaslı sahabenin de nasihatlarını dinlemedi. Taberi, Tarih kitabında Cariye bin Kudame-i Sa'di'nin ona şöyle dediğini rivayet eder:
"Ey müminlerin anası! Vallahi Osman bin
Affan'ın öldürülmesi, senin bu mel'un deveye binerek evinden çıkıp kendini silahlara hedef kılmandan daha kolaydır. Allah sana evinde oturmanı ve saygınlığını korumanı emretmişti; ama sen evinden çıkarak saygınlığını korumadın. Seninle savaşan, seni öldürmeyi de göze almıştır. Eğer iyi niyetle yanımıza geldiysen, evine geri dön ve eğer niyetin iyi değilse git halktan yardım iste!"1
AİŞE'NİN KOMUTANLIĞI
Tarihçiler, ordunun başkomutanının Aişe olduğunu yazarlar. Emirleri o verir, komutanları o tayin eder, o azlederdi. Hatta Talha ile Zübeyr namazda imamlık yapma hususunda ihtilaf ettiklerinde Aişe her ikisini de azlederek kız kardeşinin oğlu Abdullah bin Zübeyr'i
bu iş için görevlendirdi. Çeşitli şehirlere mektup göndererek onlardan Ali bin Ebi Talib'e karşı yardım isteyen ve onların cahiliye duygularını körükleyen de oydu. Sonunda o, Emir'ül- Müminin'e karşı savaşmak, onu hilafetten uzaklaştırmak için Arap dünya perestlerinden yirmi bin kişilik bir ordu hazırladı ve Ümm'ül-Müminin'i koruma, ona yardım etme adı altında binlerce Müslümanın ölümüne yol açan kör bir fitneye sebep oldu. Tarihçiler yazarlar ki: Basra valisi Osman bin Huneyfi, beytülmalı
korumakla görevli olan yetmiş -bir nakle göre de dört yüz- adamıyla birlikte hile ile
-----------------------------
1- Tarih-i Taberi, c. 4, s. 465.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 145
esir edip Aişe'nin yanına getirdiklerinde Aişe onların hepsinin öldürülmesini istedi. Onlar da bu müminleri koyunları boğazlar gibi boğazladılar. Müslümanlardan boyunları vurularak öldürülen ilk topluluğun bunlar olduğu söylenir. ı
Şa'bi, Müslim bin Ebu Bukre' den, o da babasından şöyle nakleder: "Talha ile Zübeyr Basra'ya geldiklerinde onlara yardım etmek üzere kılıcımı kuşandım. Aişe'nin yanına gittiğimde onun emredip nehyettiğini
ve tüm yetkinin onun elinde olduğunu gördüm. Resulullah'tan (s.a.a.) duyduğum;
"Bir kadının yönettiği topluluk, asla kurtuluşa ermez." şeklindeki hadisi hatırlayarak onlardan uzaklaştım.
"
Buhari de Ebu Bukre'den şöyle nakleder: Allah Teala Cemel günü bir hadisi hatırlatarak doğru yolu bulmarnı sağladı.
Resulullah (s.a.a.) İranlıların Kisra'nın kızını padişah yaptıklarını duyduğunda şöyle buyurmuştu:
"İşlerinin idaresini bir kadına bırakan topluluk, asla kurtuluşa."
ermez.."2
Aişe'nin hem güldürücü, hem de ağlatıcı tutumlarından biri de; kendisi Allah'a ve Resulüne isyan ederek evinden çıktığı halde ashaba evlerinde oturmalarını emretmesidir. Çok ilginç, değil mi?!
İbn-i Ebi-l Hadid,
Şerh-i Nehc'ül-Belağa' da ve diğer tarihçiler de kendi kitaplarında şöyle yazarlar:
-------------------
1- Tarih-i Taberi,
c. 4, s. 470 - 474; İbn-i Ebi'l-Hadid, Şerh-i Nehc'ül-Belağa, c. 9, S. 321.
2- Sahih-i Buhari c. 9, s. 70, Fitneler Babı; Nesei, c. 8, s. 227; Müstedrek,
c. 4, s. 524 - 525.
146
/
Zikir Ehline Sorun
Aişe Basra' da iken Zeyd bin Suhan-ı Abdi'ye şöyle bir mektup yazdı:
"Ebu Bekir-i Sıddık'ın kızı, müminlerin anası, Peygamber'in zevcesi Aişe'den, ihlaslı oğlu Zeyd bin Suhan'a: Evinde otur ve halkın Ali bin Ebi Talib'e yardım etmemesi için çalış. Senin hakkında sevdiğim şeyleri duymak isterim. Çünkü sen yakınlarımın içinde en çok güvendiğim kişisin. Vesselam!"
O salih insan da ona şu cevabı verdi.
"Zeyd bin Suhan'dan Ebu Bekir'in kızı Aişe'ye: Allah sana bir şeyi, bize de başka bir şeyi emretmiştir. Sana evinde oturmanı, bize de cihat etmemizi emretmiştir. Sen mektubunda Allah'ın emrine aykırı olan bir işi yapmamızı istemişsin. Gerçekte sen, Allah'ın sana verdiği emri bizim yapmamızı istiyorsun. Kendin de Allah'ın bize emrettiği işi yapmaktasın. Bu nedenle emrin kabul edilemez. Vesselam!"1
Bundan anlaşılan şudur: Aişe yalnızca Cemel ordusunun komutanlığıyla yetinmiş
değildi. O, bütün İslam topraklarında Müminlerin Emiri olmak istiyordu. Bundan dolayı, Ömer'in halife adayı olarak gösterdiği Talha ve Zübeyr'e de o emir veriyor, valilere ve kabile başkanlarına mektuplar yazarak onları yardıma çağırıyordu.
Bütün bunlardan dolayı da Ümeyye Oğullarının yanında Aişe'nin makamı yüceldi ve onlar tarafından saygıyla anıldı. Çünkü en ünlü kahramanlar bile, Ali bin Ebi Talib'e karşı çıkmaya cüret edemezken o Hz.Ali'ye karşı savaş açtı ve
------------------------------
1- Tarih-İ Taberi, c. 4, s. 476.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 147
halkı ona karşı kışkırttı.
Aişe'nin, İmam Ali gelmeden önce Küçük Cemel
Savaşındaki, İmam Ali geldikten sonra da Büyük Cemel Savaşındaki tutumlarını bilen tarihçiler gerçekten de şaşırıyorlar. Büyük Cemel Savaşında Hz. Ali onu Allah'ın Kitabına davet ederken o, Allah'ın salih kulları ve Resulullah'ın gerçek yaranına karşı beslediği derin kin ve düşmanlıktan başka açıklaması olmayan bir inatla Hz. Ali'nin davetini redderek savaşmak konusunda ısrar ediyor.
RESULULLAH'IN (S.A.A.) AİŞE'NİN FİTNESİ HAKKINDAKİ UYARISI
Hiç şüphesiz, Resulullah
(s.a.a.) etrafında dönen dolapların farkındaydı. Kadınların erkekleri kolayca
etkileyebileceklerini, onları fitneye sürükleyebileceklerini, hilelerinin dağları bile yerinden oynatabileceğini biliyordu. Özellikle eşi Aişe'de bu tehlikeli rolü üstlenme zemininin var oldu- ğunu da biliyordu. Çünkü
Resulullah (s.a.a.) defalarca Aişe'nin genelde Ehl-i Beyt' e, özelde de Hz. Ali'ye karşı kin ve nefret beslediğine şahit olmuş, bazen sinirlenerek, bazen de yüzünü ekşiterek Aişe'ye; Ali dostunun Allah dostu, Ali düşmanının ise Allah düşmanı ve münafık
olduğunu söylemişti. Ama ne yazık ki, Resulullah'ın bu sözleri onu hiç etkilememişti. Çünkü o, hakkı ancak kendi çıkarları için istemekteydi.
Allah geçmiş ümmetleri imtihanlardan geçirdiği gibi bu ümmeti de Aişe'nin fitnesiyle sınayacaktı.
"İnsanlar imtihandan geçirilmeden, sadece "iman ettik" demeleriyle
148 / Zikir Ehline Sorun
bırakılıvereceklerini mi sandılar?"1
Resulullah (s.a.a.), bu fitne konusunda defalarca ümmetini uyarmış, hatta bir gün eliyle Aişe'nin evini göstererek şöyle buyurmuştu:
"Fitne işte buradadır; fitne işte buradadır; şeytanın boynuzu buradan zuhur edecektir."
Buhari, Sahih'inde Nafı'den, o da Abdullah'tan şöyle
nakleder:
Resulullah (s.a.a.) bir gün konuşurken eliyle Aişe'nin evini göstererek şöyle buyurdu: "Fitne işte buradadır. (Bu sözü üç defa tekrarladı.) Şeytanın boynuzu buradan
çıkacaktır."2
Müslim de Sahih'inde İkrime bin Ammar'dan, o da Salim' den, o da İbn-i Ömer' den şöyle nakleder: Resulullah (s.a.a.) bir gün Aişe'nin evinden çıkarken
şöyle buyurdu:
"Küfrün başı buradan çıkacak; şeytanın boynuzu
buradan zuhur edecektir."3
Hadisin sonunda, "Resulullah'ın
maksadı doğudur" şeklindeki yorumun ne kadar mantıksız olduğu ve sırf Aişe'yi temiz e çıkarmak için yapıldığı ortadır. Yine Sahih-i Buhari'de şöyle geçer: "Talha, Zübeyr ve
Aişe Basra'ya gittiklerinde Hz. Ali, oğlu Hasan'ı ve Ammar
------------------------------
1- Ankebut Suresi /2.
2- Sahih-i Buhari, c. 4, s. 100.
3- Sahih-i Müslim, c. 4, s. 2229, h. 2905.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 149
bin Yasir'i Kufe'ye gönderdi. Hasan bin Ali minbere çıktı. Ammar bin Yasir
ise ondan aşağıda durdu. Biz de toplanarak onları dinledik. Ammar şöyle diyordu: "Aişe Basra'ya gitmiştir. Vallahi o, Peygamberinizin dünya ve ahiretteki zevcesidir. Ama Allah sizlerin, kendisine mi yoksa Aişe'ye mi itaat edeceğinizi sınamak için sizi onunla imtihan etmektedir." 1
Hayret! Bu rivayet de, Aişe'ye itaatin, Allah'a isyan ve Aişe'ye muhalefetin, Allah'a itaat olduğunu vurgulamaktadır.
Ne var ki, Ümeyye Oğullarının taraftarları raviler, riva- yete bir "ahiret" kelimesini ekleyerek halkı kandırmaya ve yüce
Allah'ın Aişe' nin bütün günahlarını atfettiğini, onu cennete götürerek orada da
Resulullah'ın zevcesi kıldığını anlatmaya çalışmışlardır. Yoksa Ammar, Aişe'nin ahirette de Resulullah'ın zevcesi olacağını ne bilecek?
Ümeyye Oğulları dönemindeki ravilerin hilelerinden biri de şuydu: Halkın arasında meşhur olan bir rivayeti inkar edemeyeceklerini görünce, anlaşılmasını zorlaştırmak veya ağır dilini hafifletmek amacıyla ona bazı kelimeler ekliyor veya bazı kelimelerini değiştiriyorlardı. Örneğin Resulullah'ın (s.a.a.) "Ben ilmin şehriyim, Ali de onun kapısıdır." hadisine şunları ekliyorlar: "Ebu Bekir onun temeli, Ömer duvarları, Osman ise çatısıdır."!
Araştırmacıların gözünden kaçmayan bu eklemeler, genelde onları uyduranların aptallığını ve nebevi hadislerin nur ve hikmetinden ne kadar uzak olduklarını gösterir.
------------------------------------
1- Sahih-i Buhari, c. 9, s. 70.
150 /
Zikir Ehline Sorun
Mesela; "Ebu Bekir ilim şehrinin
temelidir" demek, Resulullah'ın bütün ilmini Ebu Bekir'den aldığı anlamına
gelir. Bu inanç kesinlikle kafirliğe sebep olur. "Ömer bu şehrin duvarlarıdır"
demek, Ömer'in halkın bu şehre girmesine engel olduğu anlamına gelir. Yani Ömer onların ilme ulaşmasını önlemektedir. "Osman o şehrin çatısıdır" demenin de zaten bir anlamı yoktur. Çünkü şehrin çatısı olmaz. Ayrıca görüyorsunuz ki, Ammar Allah' a yemin ederek Aişe'nin dünyada ve ahirette
Resulullah'ın zevcesi olduğunu söylüyor. Bu ise gayıptan haber vermektir. Ammar,
ilmi olmadığı ve bilmediği bir şey hakkında nasıl yemin edebilir? Bu konuda
Allah'ın Kitabından bir ayet mi var, yoksa Resulullah (s.a.a.) mı bunu ona bildirmiştir?
O halde rivayetin doğrusu şöyledir:
"Aişe Basra'ya doğru hareket etmiştir ve o Peygamberinizin zevcesidir. Ama Allah
kendisine mi, yoksa Aişe'ye mi itaat edeceğinizi görmek için sizi onunla
deniyor!"1
Hakkı batıldan ayırmak için bize akıl veren ve kıyamette hüccet tamamlansın diye bizi çeşitli imtihanlardan geçiren Allah'a hamdolsun.
BAHSİN SONU
Biz geçen bahislerde özetle şunu anlatmak istiyorduk: Ebu Bekir'in kızı ve
Resulullah'ın (s.a.a.) zevcesi olan Aişe, Allah'ın kendilerini tertemiz kılıp her türlü günahtan koruduğu Ehl-i Beyt'ten değildir.
Aişe ömrünün son günlerini ağlayarak, pişmanlık ve
-------------------------------
1- Sahih-i Buhari, c. 9, s. 70.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 151
üzüntüyle geçirmiş, yaptıklarını hatırlayarak gözyaşı dökmüştür.
Bu da onun için yeterlidir. Tabii bizler hüküm sahibinin Allah olduğuna ve
hiçbir şeyin O'na gizli kalmadığına inanıyoruz.
"Göklerde ve yerdekilerin hepsi
Allah'ındır. İçinizdekileri açığa vursanız da gizleseniz de Allah ondan dolayı sizi hesaba çekecektir; sonra dilediğini affeder, dilediğine azap eder. Allah her şeye kadirdir."ı
Bizler bu durumda Aişe'ye uyup onun yaptıklarını öve- meyiz. Aksine, hakka uymaları ümidiyle hiç çekinmeden gerçekleri halka anlatmak zorundayız.
Emir'ül-Müminin Ali (a.s.) şöyle buyuruyor: "Çok küf- retmeyin ve çok lanet de etmeyin. Ama hüccetin ta- mamlanması için onların yaptıklarını halka anlatın."
ZİKİR EHLİNİN EHL-İ BEYT HAKKlNDAKİGÖRÜŞÜ
Ehl-i Beyt İmamlarının başı Hz. Ali (a.s.) şöyle buyurur:
"Andolsun Allah'a ki, emirleri tebliğ etmek, vaadleri tamamlamak ve tüm
sözler bana öğretildi. Doğrusu hikmet kapıları ve işlerin aydınlatıcı ışıkları
biz Ehl-i Beyt'in katındadır."2
"Biz Ehl-i Beyt'ten ayrı olarak kendilerini bilgide üstün sayanlar, yalan yere bize zulmederek bu zanna kapılanlar neredeler? Oysa Allah bizim derecemizi yüceltmiş, onlarıysa alçaltmıştır. Bize ihsan etmiş,
-----------------------------------------------
1- Bakara Süresi / 284.
2- Nehc'ül-Belağa, 120. söz.
152
/
Zikir Ehline Sorun
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 153
man olan ve buğzeden ise azabı bekler." 1
"Peygamber'in soyu
soyların, ailesi ailelerin en ha- yırlısıdır; ağacı ağaçların en iyisidir.
Haremde bitmiş, kerem alanında boyatmıştır. O ağacın upuzun dalları budakları
vardır. Meyvesine herkesin ulaşmasına imkan yoktur."2
"Nereye gidiyorsunuz? Ne zaman döneceksiniz? Hidayet
sancakları dikilmiştir.
Deliller apaçıktır, nişaneler dikili durmaktadır. Ne diye başı dönmüş bir halde çöllere dalarsınız? Neden
ve niçin yeler
-
yortarsınız? Peygamberinizin İtreti
(Ehl-i Beyt'i) aranızdadır. Onlar sizi gerçeğe çeken iplerdir. Dinin bayrakları, hakikatin dilleridir onlar. Onları Kur'an'ın en iyi konaklarına indirin (Kur'an'da anıldığı, emredildiği şekilde onlara uyun). Susamış develer gibi onların yanına, onların kaynağına koşun. Ey insanlar! Bu sözleri, bu inancı son peygamberden alın. Bilin ki, biz Ehl-i Beyt'ten
olup da ölen ölmez, diridir. Bizden olup da çürüyüp gittiği zannedilen çürümez.
Bilmediğiniz sözü söylemeyin. Çünkü gerçeğin çoğu inkar ettiğiniz şeylerdir. Aleyhine kesin bir deliliniz olmayan kimseyi mazur görünüz. O kimse de benim. Sizin içinizde, sizin aranızda iki değer biçilmez şeyin en büyüğü olan Kur'an'la amel etmedim mi ben? İki değer biçilmez şeyin küçüğü olan Ehl-i Beyt'i aranızda bırakmadım
mı ben?"3
-------------
1- Nehc'ül-Belağa, 109. hutbe.
2- Nehc'ül-Belağa, 94. hutbe.
3- Nehc'ül-Belağa, 87. hutbe.
154 /
Zikir Ehline Sorun
"Peygamberinizin Ehl-i Beyt'ine
dikkat edin; onların yolundan ayrılmayın; onlara uyun. Onlar sizi asla doğru yoldan çıkarmazlar. Sapıklığa sevke tmezler. Onlar oturursa siz de oturun; onlar kalkarsa siz de kalkın.
Onların önüne geçmeyin. Aksi takdirde yolunuzu kaybedersiniz; sersemleşir, sapıtır gidersiniz. Onlardan geride de kalmayın; yoksa helak olur bitersiniz.
"1
İşte bu, Allah'ın her türlü pislikten arındırıp tertemiz kıldığı Ehl-i Beyt hakkında Hz. Ali'nin (a.s.) sözleridir. Hz. Ali'nin evlatları olan İmam Hasan, İmam Hüseyin, İmam Zeynel
Abidin, İmam Cafer Sadık, İmam Rıza -Allah'ın selamı onlara olsun- gibi diğer Ehl-i Beyt İmamlarının sözlerini de dinleyecek olursak, onların da aynı sözleri tekrarladıklarını, aynı yoldan gittiklerini, her yerde ve her zaman halkı Kur'an'a ve Resulullah'ın (s.a.a.) Ehl-i Beyt'ine davet ettiklerini, kurtuluş ve hidayetin onlara uymada olduğunu anlattıklarını görürüz.
Ayrıca, Ehl-i Beyt'in her türlü günah ve hatadan masum oluşunun en büyük tanığı tarihtir. Çünkü tarih; onlar hakkında ilim, hilim, takva, cömertlik, keramet, yiğitlik ve Allah ve Resulünün razı olduğu şeylerden başka bir şey kaydetmemiştir.
Yine tarih boyu tasavvuf ehlinin ileri gelenleri, tarikat liderleri, mezhep kurucuları, din büyükleri, onların ilmi ve ameli üstünlüklerini kabul etmiş ve onların Resulullah' a (s.a.a.) en yakın kimseler ve dinin koruyucuları olduklarını söylemişlerdir.
------------------------------
1- Nehc'ül-Belağa, 97. hutbe.
Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında
/ 155
İşte bu yüzden, Allah'ın, kendilerinden her türlü pisliği giderip tertemiz kıldığı ve Resulullah'ın kendisiyle birlikte abasının altına. aldığı
Ehl-i Beyt'i fazilette Resulullah'ın (s.a.a.) zevceleriyle eşit görmek caiz değildir.
Görmüyor musunuz Ehl-i Sünnet'in Müslim, Buhari, Tirmizi, Ahmed, Nesei ve diğerleri gibi büyük hadisçileri dahi, fazilet ve menkıbet
bölümünde Ehl-i Beyt'in faziletlerini Resulullah'ın zevceleri ve diğerlerinkinden ayırmışlardır?
1
Ayrıca, Sahih-i Müslim'de,
"Ali bin Ebi Talib'in Faziletleri Babı"nda, Zeyd bin Erkam'dan Resulullah'ın (s.a.a.) şöyle buyurduğu nakledilmektedir:
"Ben sizin aranızda iki değerli emanet bırakıyorum. Onlardan birisi Allah'ın Kitabıdır. O Allah'ın ipidir. Ona uyan hidayete kavuşur, onu terkeden ise sapıtır. Diğeri ise
Ehl-i Beyt'imdir. Sizlere Ehl-i Beyt'imi tavsiye ediyorum; sizlere Ehl-i Beyt'imi tavsiye ediyorum; sizlere Ehl-i Beyt'imi. tavsiye ediyorum." Zeyd bin Erkam'a; "Resulullah'ın hanımları da Ehl-i Beyt'inden sayılırlar mı?" diye sorulunca şöyle dedi: "Vallahi hayır. Kadın kocasıyla bir müddet yaşar. Sonra kocası onu boşadığında babasının evine ve kavmine geri döner. Ama Ehl-i Beyti, onun aile- sinin asıl fertleri olup, sadaka almaları haram olan insanlardır."2
Ayrıca Buhari ve Müslim, Aişe'nin Resulullah'ın (s.a.a.) Ehl-i Beyt'inden olmayıp Ebu Bekir'in ailesinden oluşuna tanıklık ederler. Bu konuda teyemmüm ayetinin nüzulu
--------------------------------
1- Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1883 ve sonrası.
2- Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1873, h. 2408.
156 / Zikir Ehline Sorun
bölümüne bakınız.1
Şu halde, neden bazıları ne pahasına olursa olsun gerçekleri tersine göstermek istiyorlar acaba? Aişe'nin böyle bir fazileti olmadığını yalnız Şiiler değil, Buhari ve Müslim de söylemekteler. Şimdi bundan dolayı Şiilere çirkin sözler söyleyenler, Buhari ve Müslim'e de sövecekler mi?!
"Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve
doğru söz söyleyin ki, Allah da işlerinizi düzeltsin ve günahlarınızı
bağışlasın. Kim Allah ve Resulüne itaat ederse büyük bir kurtuluşa ermiş olur."2
----------------------------
1- Sahih-i Buhari, c. 1, s. 91; Sahih-i Müslim, c. 1, s. 279, h. 367. 2- Ahzab Suresi
/ 70 - 71.